در صورتی که زوجین در جلسه رسیدگی به مطالبه نفقه در محکمه نسبت به این امر (مقدار نفقه) به توافق برسند دیگر نیازی به بررسی مجدد نمی باشد، اما اگر در این خصوص توافقی حاصل نشود که عموماً چنین توافقی ایجاد نمیشود، محکمه موضوع را به کارشناس ارجاع می دهد تا کارشناس با عنایت به موارد ذکر شده مقدار نفقه زوجه را مشخص نماید. (تهیه و انتشار توسط مرجع حقوقی ایران)
اعسار از پرداخت نفقه
در صورتی که زوج محکوم به پرداخت نفقه زوجه شود ولی قادر به پرداخت آن نباشد ابتدا می بایست تمایزی میان نفقه معوقه و حال ایجاد نمود. در صورتی که زوج محکوم به پرداخت نفقه ایام گذشته شود، وی باید یکجا تمام نفقه گذشته را پرداخت کند، اما اگر زوج از توانایی مالی مطلوبی برخوردار نباشد، می تواند دادخواست اعسار از پرداخت نفقه گذشته دهد که در صورت پذیرش از سوی محکمه، نفقه معوقه را به صورت اقساطی پرداخت خواهد نمود. ولیکن در خصوص نفقه حال و جاریه، زوج حتی در صورت عدم توانایی مالی، قادر به اقامه دادخواست اعسار از پرداخت نفقه حال نمیباشد و باید نفقه جاریه را ماهیانه بنا بر حکم محکمه پرداخت نماید.
شهادت شهود در مطالبه نفقه
از جمله ادله اثبات دعوا، شهادت شهود محسوب میشود. در صورتی که خواهان دلیل و مستنداتی دال بر عدم پرداخت نفقه در اختیار نداشته باشد، بالاجبار به شهادت شهود متوسل میشود، چون ساده ترین راه ممکن در جهت اثبات مدعی خویش محسوب می شود. ولیکن عموما شهادت شهود نسبت به نفقه معوقه کارساز می باشد؛ به این دلیل که، قاعدتاً زوجه مستندی دال بر عدم اخذ نفقه معوقه در اختیار ندارد و به ناچار مجبور به استفاده از شهادت شهود که از وضعیت زندگی ایشان مطلع بوده اند می شود. و در خصوص نفقه حال، اصل بر عدم پرداخت از سوی زوج میباشد، و زوج میبایست پرداخت آن به زوجه را اثبات نماید که عموماً به صرف اقامه دعوی از سوی زوجه دلیلی بر عدم پرداخت نفقه حال محسوب می شود مگر اینکه زوج مستند و مدرکی دال بر پرداخت مستمر نفقه حال به زوجه ارائه دهد.