آئیننامه استخدامی شرکت سهامی خاص تأمین ماشین آلات و تجهیزات راهسازی و راهداری

هیأت وزیران در جلسه مورخ 13/8/1369 بنا به یپشنهاد وزارت راه و ترابری و تأیید مجمع شرکت خاص تأمین ماشین آلات و تجهیزات راهسازی و راهداری ( موضوع نامه شماره 11/12555 مورخ 12/8/1369 وزارت راه و ترابری ) و به استناد تبصره ( 2 ) ماده واحده قانون تأسیس شرکت سهامی خاص تأمین ماشین آلات و تجهیزات راهسازی و راهداری مصوب 1367 ، آئیننامه استخدامی شرکت مزبور را به شرح زیر تصویب نمود

آئیننامه استخدامی شرکت سهامی خاص تأمین ماشین آلات و تجهیزات راهسازی و راهداری
مصوب 1369,08,13

فصل اول - تعاریف

ماده 1 - شرکت سهامی خاص تأمین ماشین آلات و تجهیزات راهسازی و راهداری در این آئیننامه اختصاراً شرکت نامیده میشود

ماده 2 - استخدام : عبارت است از پذیرفته شدن شخص به خدمت شرکت طبق ضوابط این آئین نامه .

ماده 3 - مستخدم : شخصی است که براساس این آئیننامه برای مدت محدود و یا نامحدود در شرکت استخدام می شود.

ماده 4 - خدمت : عبارت است از مجموعه وظائف ، کارها و مسئولیتهائی که مستخدم به موجب احکام ، ابلاغها و دستورات مراجع ذیربط شرکت عهده دار می شود.

ماده 5 - شغل : عبارت است از مجموعه وظائف مرتبط و مستمر ومشخص با شرایط احراز معین که از طرف شرکت بعنوان کار واحد شناخته شده است .

ماده 6 - پست سازمانی : عبارت است از وظائف و مسئولیتهای یک شغل که در سازمان مصوب شرکت برای ارجاع به یک مستخدم در نظر گرفته شده است .

ماده 7 - حقوق : عبارت است از حاصل ضرب ضریب حقوق در جمع امتیازات ناشی از ارزشیابی شغل و شاغل که طبق ضوابط این آئیننامه ماهانه بصورت وجه نقد در قبال خدمات مستخدم ، به او پراداخت می شود.

ماده 8 - ضریب حقوق : ارزش ریالی هر یک از امتیازات ناشی از ارزشیابی شغل و شاغل است .

ماده 9 - مزایا : عبارت از وجوهی که علاوه بر حقوق ، طبق ضوابط این آئیننامه بصورت مستمر و یا غیر مستمر به مستخدم پرداخت می شود.

ماده 10 - انتصاب : عبارت است از واگذاری یک پست سازمانی بلامتصدی به مستخدم .

ماده 11 - انتقال : عبارت است از:
1 - تغییر سمت سازمانی مستخدم در داخل شرکت مشروط به اینکه با تغییر واحد سازمانی همراه باشد.
2 - اشتغال مستخدم شرکت در یکی از وزاتخانه ها ، مؤسسات و شرکتهای دولتی دیگر که با رضایت مستخدم و توافق شرکت و دستگاه ذیربط صورت می گیرد و با قطع رابطه استخدامی مستخدم با آن دستگاه همراه است

ماده 12 - ماموریت : عبارت است از :

1 - وضع مستخدمی که با حکم کتبی شرکت و با حفظ پست سازمانی بطور موقت عهده دار انجام وظیفه ای غیر از وظیفه اصلی در خارج از محل جغرافیائی خدت خود شده باشد.

2 - وضع مستخدمی که به یپشنهاد یکی از وزارتخانه ها ،مؤسسات و شرکتهای دولتی و همچنین شرکتهای دولتی که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر نام است و نهادهای انقلاب اسلامی با موافقت شرکت و با حفظ رابطه استخدامی با شرکت ، در آن دستگاه مشغول کار شود. حداکثر مدت مأموریت موضوع این بند معادل یک دهم سابقه خدمت مستخدم در شرکت می باشد.
پرداخت حقوق و مزایا و حفظ پست سازمانی در ایام مأموریت موضوع این بند الزامی نیست.

3 - وضع مستخدمی که به یپشنهاد شرکت و موافقت یکی از وزارتخانه ها، مؤسسات و شرکتهای دولتی با حفظ رابطه استخدامی با دستگاه مذکور بطور موقت در شرکت مشغول کار شده باشد. در صورت عدم پرداخت حقوق و مزایای مستخدم مأمور توسط دستگاه ذیربط، شرکت حقوق و مزایای چنین مستخدمی را براساس ضوابط این آئیننامه پرداخت می نماید.

ماده 13 - حالت اشتغال : وضع مستخدمی است که در پست معینی انجام وظیفه می نماید. ایام معذوریت ، آمادگی به خدمت ، مرخصی استعلاجی ، غیبت موجه و دوران تعلیق ناشی از ایراد اتهام به مستخدم که منجر به برائت وی شده باشد، فقط تا چهار ماه جزء یام اشتغال منظور می گردد.

ماده 14 - حالت خدمت وظیفه : وضع مستخدمی است که به پیشنهاد یکی از وزارتخانه ها، مؤسسات و شرکتهای دولتی و همچنین شرکتهای دولتی که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر نام است نهادهای انقلاب اسلامی با موافقت شرکت و با حفظ رابطه استخدامی با شرکت در آن دستگاه مشغول کار شود.

ماده 15 - حالت خدمت آزمایشی : وضع مستخدمی است که برای خدمت در شرکت انتخاب و دوره آزمایشی را می گذاررند.

ماده 16 - حالت انفصال موقت : وضع مستخدمی است که به موجب حکم قطعی هیأت رسیدگی به تخلفات اداری و یا دادگاه کیفری برای مدت معینی از اشتغال به خدمت و دریافت حقوق منع شده باشد.

ماده 17 - حالت تعلیق : وضع مستخدمی است که بعلت صدور کیفر خواست از طرف مقامات قضائی یا طرح پرونده مستخدم در هیأت رسیدگی به تخلفات اداری از خدمت ممنوع است . حقوق ایام تعلیق با نظر دادگاه مربوط قابل پرداخت است .

ماده 18 - حالت غیبت موجه : وضع مستخدمی است که بعللی خارج از قدرت و اختیار خود نتوانسته است در محل خدمت خود حاضر شود.

ماده 19 - حالت آماده بخدمت : وضع مستخدمی است که طبق این آئیننامه تصدی شغلی را بعهده نداشته و در انتظار ارجاع شغل است .

ماده 20 - کمیته اجرائی : کمیته ای است مرکب از معاون اداری و مالی شرکت ، دو تن از مدیران شرکت به انتخاب مدیر عامل ، مدیر اداری شرکت و سرپرست مربوط در موارد لازم ، که علاوه بر وظائف مذکور در این آئیننامه وظائف زیر را نیز عهده دار است .

1 - تدوین دستورالعملها و ضوابطی که براساس این آئیننامه به کمیته محول شده است .

2 - اظهار نظر و پیشنهاد در مورد اصلاح سازمان و تشکیلات شرکت .

3 - ارزشیابی مشاغل جدید و تجدید نظر در ارزشیابی مشاغلی که در وظائف و مسئولیتهای آنها دگرگونی اساسی حاصل شده است .

4 - تعیین شرایط احراز مشاغل و پیشنهاد آنها جهت تصویب .

5 - ارزشیابی کلیه کارکنان شرکت طبق ضوابط این آئیننامه.

6 - تشخیص تحصیلات و دوره های آموزشی مرتبط با شغل با توجه به شرایط احراز مشاغل.

7 - تشخیص و ارزشیابی تألیفات و آثار علمی و طرحهای مرتبط با شغل .

8 - بررسی و پیشنهاد در مورد اصلاح آئیننامه استخدامی شرکت و ضوابط مربوط به آن .

تبصره 1 - جلسات کمیته اجرائی به پیشنهاد معاون اداری و مالی یا مدیر اداری و با اکثریت اعضاء ، تشکیل می گردد.

تبصره 2 - تصمیمات کمیته اجرائی با رأی اکثریت اعضا اتخاذ خواهد شد و پس از تأیید مدیر عامل شرکت قابل اجراء است .

تبصره 3 - تاریخ اجرای تصمیمات کمیته اجرائی در صورتجلسات مربوط، تعیین می گردد.

فصل دوم - ورود به خدمت و انتصاب

ماده 21 - درصورت وجود پست بلامتصدی در سازمان مصوب ، شرکت می تواند پس از انتخاب داوطلبان خدمت در شرکت از طریق امتحان یا مسابقه با موافقت مدیر عامل آنان را به صورت رسمی یا قراردادی استخدام نماید.

ماده 22 - شرایط عمومی ورود به خدمت رسمی بشرح زیر است :

1 - تابعیت جمهوری اسلامی ایران ( استخدام اتباع بیگانه تابع مقررات عمومی کشور می باشد. )

2 - داشتن حداقل ( 18 ) سال تمام و حداکثر 45 سال ، سن .

3 - اعتقاد به یکی از ادیان رسمی مقرر در قانون اساسی .

4 - نداشتن سابقه محکومییت جزائی مؤثر.

5 - نداشتن اعتیاد به مواد مخدر.

6 - داشتن صحت مزاج و توانائی انجام کاری که برای آن استخدام می شود.

7 - انجام خدمت وظیفه عمومی یا داشتن معافیت قانونی در صورت مشمول بودن .

8 - دارا بودن گواهینامه پایان دوره ابتدائی یا گواهینامه دوره تکمیلی نهضت سواد آموزی .

9 - دارا بودن شرایط احراز شغل مورد نظر طبق ضوابط طبقه بندی مشاغل شرکت .

10- نداشتن رابطه استخدامی با سایر شرکتها و مؤسسات و وزارتخانه ها.

11 - تکمیل فرم تقاضای استخدام در شرکت متضمن خصوصیات فردی و تجربیات و سوابق کار قبلی .

ماده 23 - افرادی که برای استخدام رسمی در شرکت انتخاب می شوند در آغاز خدمت یک دوره آزمایشی را طی می نمایند.مدت خدمت آزمایشی حداقل ( 6 ) ماه و حداکثر یکسال خواهد بود.

تبصره 1 - مستخدمی که در دوان آزمایشی صالح برای ادامه خدمت تشخیص داده نشود و یا نتیجه کارآئی او در پایان دوره آزمایشی رضایتبخش نباشد، از خدمت در شرکت برکنار می شود. استخدام رسمی مجدد مستخدم بر کنار شده تا یکسال از تاریخ برکناری برای همان شغل ممنوع است .

تبصره 2 - مستخدم آزمایشی جز در موارد مستثنی شده در این آئیننامه و دستورالعملها مربوط ، در حکم مستخدم رسمی می باشد.

ماده 24 - اختیار انتصاب و تغییر شغل کارکنان با مدیر عامل شرکت است که با رعایت ضوابط عمومی طبقه بندی و ارزشیابی مشاغل شرکت و براساس پستهای سازمانی بلامتصدی صورت می گیرد.

تبصره - انتصاب معاونان مدیر عامل و مدیران شرکت به یپشنهاد مدیر عامل و با تصویب هیأت مدیره صورت می گیرد.

ماده 25 - مستخدمین فاقد شرایط احراز پستهای سازمانی شرکت را که دارای کارآئی کافی هستند و آخرین سنجش کارآئی آنان رضایتبخش باشد می توان برحسب ضرورت و بطور موقت به پیشنهاد مدیر عامل و تصویب هیأت مدیره ، منصوب نمود.

ماده 26 - انتصاب مستخدم به پست سازمانی در طبقه بالاتر با رعایت شرایط ، منوط به رضایتبخش بودن نتیجه آخرین سنجش کارآئی وی می باشد.

ماده 27 - مستخدمی که به پست سازمانی در طبقه یک طبقات شغلی پائین تر منصوب می شود در صورت اعتراض به حکم صادره آماده بخدمت خواهد شد، در صورتی که به حکم صادره معترض نباشد تفاوت امتیاز طبقه شغل قبلی و جدید مستخدم از جمع امتیازات وی کاسته خواهد شد ولی معادل یک دوم تفاوت حقوق طبقه شغلی قبلی و جدید بعنوان تفاوت تنزل طبقه به مستخدم پرداخت می شود. تفاوت تنزل طبفه هر گونه افزایش حقوق بعدی مستخدم مستهلک خواهد شد.

ماده 28 - طرح طبقه بندی مشاغل شرکت که شامل دستورالعمل ارزیابی مشاغل و همچنین دستورالعمل اجرائی طرح و شرح وظائف و شرایط احراز مشاغل و فهرست تخصیص مشاغل به طبقات شغلی براساس ارزشیابی شغل و شاغل می باشد با روش امتیازی توسط شرکت تهیه می گردد و پس از تأیید سازمان امور اداری و استخدامی کشور و تصویب مجمع عمومی شرکت قابل اجراء خواهد بود.

فصل سوم - حقوق و مزایا

ماده 29 - حقوق مستخدمین شرکت عبارت است از حاصلضرب حقوق در مجموع امتیازات طبقه شغلی و شاغل .
( امتیاز شاغل + امتیاز طبقه شغلی ) * ( ضریب حقوق ) = حقوق مستخدم

تبصره 1 - امتیاز طبقه شغلی و شاغل براساس طرح طبقه بندی مشاغل شرکت موضوع ماده ( 28 ) این آئیننامه تعیین خواهد شد.

تبصره 2 - ضریب حقوق یا تصویب شورای حقوق و دستمزد تعیین میگردد.

ماده 30 - حقوق مدیر عامل و اعضای هیأت مدیره توسط مجمع عمومی تعیین می گردد و به تصویب شورای حقوق و دستمزد می رسد، حقوق مشاوران توسط هیأت مدیره تعیین می گردد. سایر مزایای اعضای هیأت مدیره و مشاوران شرکت طبق ضوابط این آئیننامه تعیین و پرداخت می شود.

ماده 31 - مستخدمینی که معدل دو دوره سنجش کارآئی سالانه رضایتبخش باشد به تناسب مدت اشتغال تمام وقت در آن سال از آغاز فروردین ماه سال بعد، طبق رابطه زیر از اضافه حقوق سالانه برخوردار می شوند. ( مدت اشتغال درسال « به ماه ») * (امتیازیکسال خدمت درشرکت) * ضریب حقوق = اضافه حقوق

ماده 32 - مستخدمینی که به دستور شرکت محل خدمت مستمر آنان در نقطه ای خارج از مرکز تعیین می شود مادام که در آن نقطه خدمت کنند بر حسب وضعیت منطقه از لحاظ بدی آب و هوا و محرومیت از تسهیلات زندگی و قرار داشتن در نوار مرزی از فوق العاده های خارج از مرکز بهره مند می شوند. حداکثر میزان این فوق العاده ها جمعاً از ( 60% ) حقوق طبقه شغلی متجاوز نخواهد بود. دستورالعمل اجرائی این ماده توسط کمیته اجرائی موضوع ماده ( 20 ) این آئیننامه تهیه و به تصویب هیأت مدیره خواهد رسید.

ماده 33 - چنانچه حقوق و مزایای مستمر تعیین شده طبق این آئیننامه در برخی از مناطق برای نگهداری و جذب افراد خبره و متخصص و ماهر که حداقل دارای تحصیلات لیسانس می باشند، کفایت نکند براساس پیشنهاد مسئول ذیربط و تأیید کمیته اجرائی موضوع ماده ( 20 ) این آئیننامه و با تصویب مدیر عامل شرکت وجهی حداکثر معادل (20% ) حقوق بعنوان فوق العاده بازار کار به مستخدم پرداخت می شود.

ماده 34 - فوق العاده اضافه کار در برابر کاراضافی و برای انجام کارهای مشخص و بطور غیر مستمر به کارکنانی پرداخت می شود که با موافقت شرکت مجاز به انجام کار اضافی هستند. فوق العاده اضافه کار هر ساعت در روزهای عادی معادل (1)مجموع حقوق و فوق العاده بازار کار در روزهای تعطیل معادل (1)
150 100
مجموع حقوق و فوق العاده بازار کار می باشد.

تبصره - حداکثر فوق العاده اضافه کار ساعتی قابل پرداخت در هر ماه ( 85 ) ساعت است . در موارد استثنائی که وظائف برخی از مشاغل اقتضا نماید با تصویب مدیر عامل شرکت می توان تا ( 120 ) ساعت اضافه کار پرداخت نمود.

ماده 35 - به متصدیان مشاغل خاصی که به اقتضای ماهیت شغل در نوبتهای غیر متعارف ساعات اداری بصورت تمام وقت و مستمر ملرم به انجام وظیفه می باشند،به پیشنهاد سرپرست ذیربط و با تأیید کمیته اجرائی موضوع ماده ( 20 ) این آئیننامه ، فوق العاده نوبت کاری پرداخت می شود.
حالات نوبت کاری و میزان این فوق العاده بشرح زیر است:
1 - سه نوبتی منظم چرخشی ( صبح تا عصر - عصرتاشب و شب تا صبح ) (15%) حقوق
2 - دونوبتی چرخشی منظم ( صبح تا عصر - شب تا صبح ) (10%) حقوق
3 - دو نوبتی منظم ( عصر تا شب - شب تا صبح ) (15%) حقوق
4 - دو نوبتی منظم ( شب تا صبح - صبح تا عصر ) (10%) حقوق
5 - یک نوبتی دائم ( عصر تا شب ) (10%) حقوق
6 - یک نوبتی دائم ( شب تا صبح ) (20%) حقوق
7 - سایر حالات ( منظم ) (10%) حقوق

ماده 36 - به مستخدمینی که انجام وظایف آنان در محدوده شهر، مستلزم استفاده از وسیله نقلیه است چنانچه تأمین وسیله نقلیه توسط شرکت امکان پذیر نباشد هزینه ایاب و ذهاب پرداخت می شود. میزان این فوق العاده به پیشنهاد سرپرست ذیربط و یا تأیید کمیته اجرائی موضوع ماده ( 20 ) این آئیننامه و تصویب مدیر عامل شرکت حداکثر تا ( 70 ) برابر ضریب حقوق در هر ماه ، تعیین و پرداخت می شود.

ماده 37 - به مستخدمینی که به موجب حکم رسمی به محل جغرافیائی غیر از محل خدمت خود مأمور یا منتقل می شوند یا استخدام قطعی و به محل دیگری اعزام می گردند و یا در محلی غیر از محل استخدام اولیه بازنشسته یا از کار افتاده می شوند، بر مبنای کوتاهترین راه مناسب بین دو محل که معمولا مسافرت از آن طریق انجام می شود طبق جداول رسمی اعلام شده وزارت راه و ترابری از قرار هر کیلو معادل (1) ضریب
10
حقوق بعنوان هزینه سفر پرداخت می گردد. در صورتی که وسیله نقلیه و یا بلیط مسافرت توسط شرکت فراهم گردد، هزینه سفر پرداخت نخواهد شد.

ماده 38 - در صورت تغییر محل جغرافیائی خدمت و سکونت مستخدم هزینه سفر همسر و هر یک از فرزندان وی نیز معادل دو سوم هزینه سفر مستخدم پرداخت خواهد شد.

ماده 39 - به مستخدمینی که طبق حکم رسمی ، بطور دائم محل سکونت آنان به لحاظ تغییر محل جغرافیائی خدمت در داخل شرکت ،تغییر می یابد یا در شرکت استخدام قطعی و به محل جغرافیائی دیگری جهت اشتغال و سکونت اعزام می گردند و یا در محلی غیر از محل استخدام اولیه در شرکت بازنشسته یا از کار افتاده می شوند هزینه حمل اثاثه معادل چهار برابر هزینه سفر مستخدم ، پرداخت می شود. چنانچه وسیله حمل اثاثه توسط شرکت فراهم گردد، هزینه حمل اثاثه پرداخت نخواهد شد.

ماده 40 - برای جبران هزینه های ناشی ز تغییر محل سکونت به مستخدمینی که بموجب حکم رسمی محل جغرافیائی خدمت آنان تغییر می یابد یا در شرکت استخدام قطعی و به محل جغرافیائی دیگری اعزام می گردند و یا در محلی غیر از محل استخدام اولیه شرکت بازنشسته یا از کار افتاده می شوند هزینه نقل مکان معادل حقوق ماهانه مستخدم ، پرداخت می شود.

ماده 41 - در مورد مستخدم شاغل که در محل جغرافیائی غیر از محل استخدام اولیه خود فوت شود هزینه های سفر، حمل اثاثه و نقل مکان همسر و فرزندان طبق مقررات این آئیننامه پرداخت می شود.

ماده 42 - به مستخدمینی که در اجرای حکم مأموریت به خارج از محدوده ( 40 ) کیلومتری محل خدمت خود اعزام می شوند و ناچار به توقف شبانه در آن محل هستند فوق العاده مأموریت روزانه به مأخذ (1) حقوق ،
20
پرداخت می شود مشروط به اینکه از ( 30 ) برابر ضریب حقوق کمتر و از ( 60 ) برابر ضریب حقوق بیشتر نباشد.

تبصره 1 - حداکثر مدت مأموریت روزانه اعم از متوالی یا متناوب در سال از ( 9 ) ماه تجاوز نخواهد کرد. تبصره 2 - به مأموریتهای یک روزه که مستخدم ملزم به توقف شبانه در محل مأموریت نیست در صورتیکه فاصله محل مأموریت تا مبدا حداقل ( 40 ) کیلومتر و حداکثر ( 150 ) کیلومتر باشد روزانه به مأخذ نصف فوق العاده موضوع این ماده پرداخت می شود.

تبصره 3 - به مستخدمینی که در ایام مأموریت روزانه در شرایط کارگاهی و صحرائی انجام وظیفه نمایند با توجه به درجه صعوبت کار به پیشنهاد مسئول مربوط و تصویب مدیر عامل شرکت ( 25% ) علاوه بر فوق العاده مأموریت روزانه استحقاقی پرداخت می شود.

تبصره 4 - در صورتی که مستخدم در محل مأموریت به تشخیص مسئول مربوط ناچار به انجام کار اضافی باشد. فوق العاده اضافه کار ساعتی طبق مقررات این آئیننامه به او پرداخت می شود.

ماده 43 - به مستخدمینی که به یپشنهاد مدیر عامل و با تصویب هیأت مدیره برای انجام مأموریت اداری یا مطالعات فنی و شرکت در نمایشگاهها و کنفرانسها و یا گذراندان دوره آموزشی و کارآموزی ، به خارج از کشور اعزام می شوند از تاریخ حرکت به طرف محل مأموریت لغایت تاریخ بازگشت ، فوق العاده مأموریت روزانه پرداخت می شود. میزان این فوق العاده با توجه به مقررات عمومی دولت و بانک جمهوری اسلامی ایران ، تعیین و با تصویب هیأت مدیره پرداخت می شود و در هر حال از(1)حقوق بیشتر نخواهد بود.
15

ماده 44 - مستخدمین رسمی که با هزینه شرکت یا با هزینه سایر مؤسسات از طرف شرکت به خارج از کشور جهت گذراندان دوره آموزشی مأمور می شوند متعهد خواهند بود درازای هر مأموریت حداقل معادل (6) برابر مدت مأموریت ، در شرکت خدمت نمایند. در صورت عدم تمایل مستخدم به ایفای تعهد خود هزینه های انجام شده با تناسب مانده مدت تعهد دریافت خواهد شد. از اینگونه مستخدمین قبل از اعزام به مأموریت باید تعهد کتبی و محضری اخذ شود.

تبصره - هزینه های مربوط به شهریه کارآموزان و درصورت لزوم تهیه کتاب و جزه های درسی آنان ، بر عهده شرکت است .

ماده 45 - در صورتی که مدیر عامل و اعضای هیأت مدیره در ایام مأموریت خارج از کشور به اقتضای مأموریت متحمل هزینه پذیرائی گردند، هزینه های مذکور در قبال ارائه صورتحساب قابل پرداخت است .

ماده 46 - هزینه بلیط مسافرت و گذرنامه و عوارض خروج از کشور مأموران بر عهده شرکت می باشد.

ماده 47 - در اسفند ماه هر سال به شرط وجود اعتبار به هر یک از کارکنان شرکت مبلغی معادل یکماه حقوق به تناسب مدت اشتغال تمام وقت در آن سال ، بعنوان عیدی پرداخت می شود. در صورت وجود مقررات عمومی جهت پرداخت عیدی به کارکنان دولت ، شرکت ملزم به رعایت آن خواهد بود.

ماده 48 - در صورت وجود اعتبار در شهریور و اسفند ماه هر سال به مستخدمینی که در دوره سنجش کارآئی مربوط حداقل ( 75 ) نمره ( از 100 نمره را ) کسب نمایند. طبق رابطه زیر، پاداش کارآئی پرداخت می شود.
(حقوق ماهانه ) * [200- (3*نمره کارآئی ] = پاداش کارآئی
100

ماده 49 - به مستخدمینی که در ارتباط با پیشرفت طرحها و برنامه های شرکت خدمات برجسته ای انجام میدهند به تشخیص مدیر عامل و با تصویب هیأت مدیره ، در صورت رضایتبخش بودن آخرین سنجش کارآئی آنان و در حدود بودجه مصوب در هر موقع از سال حداکثر معادل دو ماه حقوق بعنوان پاداش خدمات برجسته پرداخت می شود. شرکت می تواند جهت انتخاب اینگونه مستخدمین ضوابطی را تهیه و به تصویب هیأت مدیره برساند.

ماده 50 - به مستخدمینی که خدمت آنان رضایتبخش باشد، هنگام بازنشستگی و یا از کار افتادگی معادل یک ماه حقوق بعنوان پاداش پایان خدمت پرداخت می شود. پاداش پایان خدمت مستخدمینی که فوت می شوند به وراث قانونی آنان پرداخت می شود.

ماده 51 - به مستخدمینی متأهل که همسر آنان شاغل نباشد وجهی معادل ( 80 ) برابر ضریب حقوق بعنوان حق تأهل و به ازای هر فرزند ( حداکثر تا سه فرزند ) وجهی معادل ( 30 ) برابر ضریب حقوق بعنوان حق اولاد پرداخت می شود. در صورت وجود مقررات عمومی برای پرداخت حق تأهل و حق اولاد کارکنان دولت ، صرفاً مقررات عمومی دولت اجرا خواهد شد.

ماده 52 - پرداخت کمکهای غیر نقدی تابع مقررات عمومی کارکنان دولت خواهد بود.

ماده 53 - با توجه به اینکه در طرح طبقه بندی و ارزشیابی مشاغل شرکت ، امتیاز عوامل سرپرستی ، شرایط محیط کار و خطرات ناشی از کار و مسئولیت مالی منظور می شود فوق العاده هائی از قبیل حق سرپرستی ، حق تضمین و فوق العاده خطرات ناشی ازکار و حق کارگاهی و اضافه کار مقطوع ، قابل پرداخت نیست . فصل *چهارم* استخدام قراردادی

ماده 54 - شرکت می تواند برای انجام وظائف موقت افراد مورد نیاز بصورت قراردادی و تمام وقت طبق نمونه قرارداد یپوست استخدام نماید.

تبصره 1 - در استخدام قرادادی رعایت شرایط عمومی استخدام موضوع ماده ( 22 ) جز در مورد حداکثر شرط سنی ، الزامی است .

تبصره 2- تشخیص همطرازی شغل ارجاعی به مستخدم قراردادی با مشاغل ثابت شرکت بر عهده کمیته اجرائی موضوع ماده ( 20 ) این آئیننامه می باشد.

تبصره 3 - ارجاع وظائف پستهای ثابت سازمانی شرکت به مستخدم قراردادی واجد شرایط در صورت نبودن مستخدم رسمی واجد شرایط، بلامانع است .

ماده 55 - حقوق و مزایای مستخدم قراردادی جز در مواردی که طبق ضوابط این آئیننامه مستثنی شده است معادل حقوق و مزایای مستخدم رسمی همطراز تعیین می گردد.

ماده 56 - مدت قرارداد در هر نوبت حداکثر یکسال است ولی در صورت نیاز به خدمت مستخدم و رضایتبخش بودن نتیجه سنجش کارآئی او در آخرین ماه قرار داد، تمدید قرارداد حداکثر تا ( 10 ) سال بلامانع است .

ماده 57 - استخدام رسمی مستخدم قراردادی در صورت نیاز شرکت و رضایتبخش بودن نتیجه سنجش کارآئی او با رعایت شرایط عمومی استخدام رسمی ، بلامانع است . شرکت می تواند چنین مستخدمی را از گذراندن امتحان و دوره خدمت آزمایشی معاف نماید.

ماده 58 - ساعات کار و تعطیلات مستخدم قراردادی نظیر مستخدم رسمی است مگر آنکه در متن قرارداد بترتیب دیگری توافق شود. در هر حال میزان ساعات کار مستخدم قراردادی از حداقل ساعات کار قانونی مقرر کمتر نخواهد بود.

ماده 59 - استفاده مستخدم قراردادی از مرخصی با حقوق ، بدون حقوق و استعلاجی طبق ضوابط فصل ششم این آئیننامه صورت می گیرد.

ماده 60- مستخدمین قراردادی نظیر مستخدمینی رسمی از لحاظ بازنشستگی و از کار افتادگی و برقراری حقوق وظیفه وارث ، مشمول قانون تأمین اجتماعی می باشند.

ماده 61 - فسخ قرارداد توسط هر یک از طرفین قرارداد در صورتیکه یک ماه مراتب به طرف دیگر اعلام شود، امکانپذیر است مگر آنکه در قرارداد مدت کمتری تعیین شده باشد.

ماده 62 - در پایان خدمت قراردادی در صورت رضایتبخش بودن نتیجه سنجش کارآئی مستخدم به ازای هر سال خدمت در شرکت معادل ( 15 ) روز حقوق و فوق العاده بازار کار و حقوق ایام مرخصی ذخیره شده ، به او پرداخت می شود.

ماده 63 - در صورتی که مستخدم قراردادی مدت ( 7 ) روز بدون اطلاع یا بدون عذر موجه در محل خدمت خود حاضر نشود، شرکت می تواند قرارداد را بدون رعایت مهلت مقرر در ماده ( 61 ) این آئیننامه از تاریخ ترک خدمت فسخ نماید. در این صورت وجوه موضوع ماده ( 62 ) به او پرداخت نخواهد شد.

ماده 64 - رسیدگی به تخلفات مستخدمین قراردادی و تعیین مجازات آنان مشمول قانون رسیدگی به تخلفات اداری و آئیننامه اجرائی آن است .

ماده 65 - کارآئی و عملکرد مستخدمین قراردادی طبق ضوابط فصل پنجم این آئیننامه مورد سنجش قرار می گیرد.

ماده 66 - انتقال و مأموریت مستخدم قراردادی به سایر دستگاههای دولتی ممنوع است .

فصل پنجم - سنجش کارآئی

ماده 67 - میزان کارآئی و شایستگی و تأثیر هریک از مستخدمین در تحقق اهداف شرکت توسط کمیسیون سنجش کارآئی مرکب از سه رده سرپرستی بالاتر از مستخدم ، تعین می شود. سنجش کارآئی معاونان شرکت توسط هیأت مدیره و سنجش کارآئی مدیران شرکت توسط معاون ذیربط و اعضای هیات مدیره صورت می گیرد.

تبصره 1 - برای سنجش کارآیی از فرم نمونه پیوست این آئیننامه استفاده می شود.

تبصره 2 - کارآیی مستخدمین رسمی و قرار دادی در مرداد و بهمن ماه هر سال مورد سنجش قرار می گیرد.

تبصره 3 - مستخدیمن آزمایشی و مستخدمین قراردادی در آخرین ماه دوره مربوط نیز به منظور اتخاذ تصمیم در مورد صدور حکم قطعی و یا تمدید قرارداد، مورد سنجش کارآیی قرار می گیرند .

ماده 68 - کمیته اجرائی موضوع ماده ( 20 ) این آئیننامه با توجه به ماهیت مشاغل از لحاظ سطوح تخصصی و سرپرستی ویژگیهای هر دسته از مشاغل را تعیین و در برگ نمونه سنجش کارآئی درج می نماید و پس از تصویب هیأت مدیره جهت اجرا در اختیار شرکت خواهد گذاشت مشروط به اینکه در سایر اجزاء و نمرات فرم سنجش کارآئی تغییری حاصل نشود.

ماده 69 - نظر به اینکه شرکت برای ایفای وظائف و مسئولیتها و تحقق هدفهای خود نیازمند استفاده از خدمات افرادی است که درجه کارآئی آنان از حد متوسط بالاتر باشد، خدمت مستخدمینی رضایتبخش تلقی می گردد که نتیجه سنجش کارآئی آنان از ( 50 ) کمتر نباشد.

ماده 70 - برگ سنجش کارآئی در دو نسخه تهیه و پس از امضای اعضای کمیسیون سنجش کارآئی به مستخدم و کارگزینی شرکت ابلاغ می شود.
کارگزینی شرکت مسئول پیگیری سنجش کارآیی کلیه مستخدمین در موعدهای مقرر می باشد.

ماده 71 - نتیجه سنجش کارآیی در موارد زیر ملاک عمل قرارمی گیرد:
1 - پرداخت پاداش و تعیین میزان آن .
2 - اعطای اضافه حقوق سالانه .
3 - تمدید قرارداد مستخدم قراردادی .
4 - صدور حکم استخدام قطعی مستخدم آزمایشی .
5 - انتصاب به پستهای سازمانی بالاتر.
6 - اعطای تسهیلات و امتیازات تشویقی نظیر بورس ، سفرهای سیاحتی و زیارتی و واگذاری اجناس و کالاها و معرفی جهت طی دوره های آموزشی .
7 - ارتقاء شغلی .
8 - تعیین نیازهای آموزشی براساس نارسائی های عملکرد.

فصل ششم - مرخصی ها

ماده 72 - مستخدم سالانه حق استفاده از ( 30 ) روز مرخصی با استفاده از حقوق و فوق العاده های متعلقه را دارد که به تناسب مدت خدمت در هر سال از آن استفاده می کند. حفظ پست سازمانی مستخدم در ایام مرخصی استحقاقی الزامی است .

تبصره - مستخدم می تواند با موافقت شرکت از مرخصی استحقاقی خود بصورت ساعتی استفاده کند.

ماده 73 - مستخدم مکلف است حداقل ( 15 ) روز از مرخصی استحقاقی هر سال را در همان سال استفاده نماید. بقیه مرخصی استفاده نشده مستخدم ذخیره می شود. چنانچه در موارد استثنائی بعلت نیاز شرکت تا پایان سال با تقاضای مرخصی مستخدم موافقت نشود، مرخصی مذکور نیز ذخیره خواهد شد.

تبصره - تاریخ استفاده ازمرخصی استحقاقی به توافق شرکت و مستخدم تعیین می شود.

ماده 74 - چنانچه ذخیره مرخصی مستخدم رسمی به ( 4 ) ماه تمام برسد شرکت مکلف است ایام زائد بر(4) ماه را به مأخذ آخرین حقوق و فوق العاده های متعلقه، بازخرید نماید.

ماده 75 - شرکت ایام مرخصی ذخیره شده مستخدم را هنگام بازنشستگی ، از کار افتادگی ، استعفاء یا در پایان مدت قرارداد به تقاضای مأخذ آخرین حقوق و فوق العاده های متعلقه بازخرید مینماید.

تبصره - حقوق و فوق العاده های ایام مرخصی ذخیره شده مستخدم متوفی به وراث قانونی او پرداخت می شود.

ماده 76 - مرخصی ذخیره شده مستخدمی که از سایر مؤسسات دولتی به شرکت مأمور یا منتقل شود حداکثر تا ( 4 ) ماه منظور می شود.

ماده 77 - چنانچه مستخدم در مدت استفاده از مرخصی استحقاقی بیمار شود مدت بیماری با رعایت مقررات مربوط به عنوان مرخصی استعلاجی محسوب خواهد شد.

ماده 78 - مستخدم می تواند با موافقت شرکت از مرخصی بدون حقوق استفاده نماید. حداکثر مدتی که مستخدم رسمی می تواند در طول خدمت از مرخصی بدون حقوق استفاده نماید سه سال است .

تبصره 1 - حداکثر مدتی که مستخدم قراردادی می تواند در مدت قرارداد از مرخصی بدون حقوق استفاده نماید یک ماه است .

تبصره 2- حفظ پست سازمانی مستخدم در مدت مرخصی بدون حقوق الزامی نیست .

تبصره 3 - استفاده مستخدم از مرخصی بدون حقوق موکول به اختتام دوره آموزشی است و مشروط به این است که استحقاق مرخصی با حقوق نداشته و احتیاجش به استفاده از مرخصی مسلم باشد.

تبصره 4 - مرخصی بدون حقوق از هیچ لحاظ جزء خدمت محسوب نمی شود.

ماده 79 - روزهای تعطیل که طی مدت مرخصی واقع می گردند جزء ایام مرخصی محسوب می شود.

ماده 80 - مستخدمین شرکت از لحاظ معذوریت و زایمان تابع مقررات تأمین اجتماعی می باشند.

ماده 81 - شرکت حقوق و فوق العاده های متعلقه به مستخدم را در مدت بیماری تا سه روز پرداخت می نماید. چنانچه بیماری مستخدم مورد تأیید شرکت باشد ما به التفاوت و غرامت پرداختی توسط سازمان تأمین اجتماعی نسبت به حقوق مستخدم در مدت مازاد برسه روز نیز حداکثر تا ( 4 ) ماه در سال در مورد مستخدمین رسمی و حداکثر تا یک ماه در سال در مورد مستخدمین قراردادی ، توسط شرکت پرداخت خواهد شد.

ماده 82 - مستخدمین سایر دستگاههای دولتی که به شرکت مأمور می شوند در صورتی که مشمول مقررات تأمین اجتماعی نباشند در ایام بیماری حداکثر تا ( 4 ) ماه از تمام حقوق و فوق العاده های متعلقه برخوردار می شوند. در صورتی که بیماری آنان صعب العلاج تشخیص شود در ایام مازاد بر چهار ماه در صورت داشتن افراد تحت تکفل از سه چهارم حقوق و در صورت نداشتن افرادتحت تکفل از دو سوم حقوق بهره مند می شوند.

ماده 83 - به مستخدم زن که از سایر مؤسسات دولتی مأمور شده باشد با رعایت محدودیت موضع ماده (82) برای زایمان اول سه ماه و برای زایمان دو و سوم دو ماه مرخصی استعلاجی داده می شود. تشخیص شروع و پایان معذوریت با پزشک معالج است.

ماده 84 - حفظ پست سازمانی مستخدمی که در مرخصی استعلاجی بسر می برد بیش از ( 4 ) ماه الزامی نیست .

ماده 85 - شرکت می تواند در مواردی که ضروری تشخیص دهد، گواهی پزشک معالج را جهت اظهار نظر به پزشک معتمد و شورای پزشکی ( وزارت بهداشت و درمان ) ارائه نماید.

ماده 86 - مستخدمین شرکت می توانند با موافقت شرکت و به استناد مدارک پزشکی از مرخصی استعلاجی بصورت ساعتی استفاده نمایند.

ماده 87 - عدم حضور مستخدم در محل خدمت که مدت آن از سه روز تجاوز ننماید و مستند به عللی از قبیل آنچه که ذیلا درج شده است ، باشد موجه شناخته می شود:
1 - کسالت مستخدم .
2 - صدمات ناشی از حوادث که بر مستخدم و یا اقرباء درجه اول وی وارد شده باشد.
3 - بیماری شدید اقرباء درجه اول .
4 - فوت اقرباء نسبی و سببی تا طبقه سوم .
5 - دارا شدن فرزند.
6 - ازدواج مستخدم یا فرزندانش .
7 - احضار مستخدم توسط مراجع قضائی برای شهادت یا انجام تحقیقات .

تبصره - تشخیص صحت و سقم جهات ادعائی مستخدم بر عهده مدیر واحد مربوط است . در صورتی که صحت ادعا تصدیق شود، غیبت مستخدم بر حسب علت جزء مرخصی استحقاقی یا استعلاجی و در صورت نداشتن استحقاق مرخصی ، جزء مرخصی بدون حقوق منظور و حکم لازم صادر خواهد شد.

فصل هفتم - امور رفاهی

ماده 88 - به منظور اعطای وام به کارکنان و تأمین آتیه آنان صندوق پس انداز وام تشکیل می شود. ماهانه از حقوق هر یک از مستخدمین معادل ( 5% ) بعنوان پس انداز سهم مستخدم کسر و معادل آن از بودجه شرکت به آن افزوده شده و به دو حساب جداگانه واریز خواهد شد. نحوه تشکیل صندوق و اعطای وام و استرداد سپرده های دو حساب به مستخدم ، طبق اساسنامه ای خواهد بود که با رعایت مقررات به تصویب هیأت مدیره میرسد.

ماده 89 - شرکت تأسیس شرکتهای تعاونی مسکن و مصرف کارکنان را تشویق و با رعایت مقررات عمومی کشور در امر تأمین احتیاجات شرکتهای مزبور همکاری خواهد نمود.

ماده 90 - مستخدمین شرکت از لحاظ درمان ، غرامت ایام بیماری و زایمان ، غرامت نقص عضو ناشی از کار و از کارافتادگی ، ازدواج و فوت مشمول مقررات تأمین اجتماعی می باشد.

ماده 91 - مستخدمین رسمی که از سایر مؤسسات دولتی به شرکت مأمور می شوند از لحاظ خدمات درمانی تابع مقررات مربوط به آن مؤسسات می باشند.

ماده 92 - شرکت آن قسمت از هزینه های درمان مستخدم رسمی و همسر فرزندان و پدر و مادر تحت تکفل او را که سازمان تأمین اجتماعی یا سازمان خدمات درمانی تقبل نمی نمایند با تصویب هیأت مدیره حداکثر تا (50%) درصد هزینه های انجام شده ، براساس مدارک مثبته از محل اعتبارات خود پرداخت می نماید.

ماده 93 - شرکت مکلف است در اجرای مقررات راجع به بیمه حوادث و فوت کارکنان دولت و سازمانهای دولتی موضوع تصویبنامه شماره 5024 / ت 253 مورخ 11/6/1367 مستخدمیین خود را از لحاظ حادثه و نقص عضو و فوت نزد شرکت سهامی بیمه ایران بیمه نماید.

ماده 94 - شرکت مکلف است در تأمین شرایط بهداشتی و ایمنی و ایجاد محیط مناسب کار برای مستخدمین خود اقدامات لازم را بعمل آورد.

ماده 95 - شرکت طبق ضوابط مربوط به مقررات استخدام شرکتهای دولتی به متصدیان مشاغلی که کار آنان ایجاب نماید لباس کار و وسایل ایمنی خواهد داد.

ماده 96 - شرکت می تواند در مواردی که ساعات رسمی کار ایجاب نماید که مستخدمین در محل خدمت غذا صرف نمایند با خودیاری آنان و کمک شرکت ، نسبت به تهیه غذا اقدام نماید.

ماده 97 - شرکت می تواند به منظور نگهداری فرزندان کمتر از هفت سال مستخدمین در ساعات اداری با خودیاری کارکنان امکانات لازم را جهت تأسیس مهد کودک فراهم آورد.

ماده 98 - مستخدمین رسمی زن می توانند با رعایت مقررات قانون راجع به خدمت نیم وقت بانوان مصوب 10/11/1362 مجلس شورای اسلامی و قانون نحوه اجرای قانون مربوط به خدمت نیمه وقت بانوان مصوب18/1/64[1364] مجلس شورای اسلامی ، بطور نیمه وقت خدمت نمایند.

ماده 99 - مستخدم رسمی می تواند از خدمت در شرکت استعفاء نماید. شرکت مکلف است حداکثر ظرف مدت سه ماه از تاریخ تقاضا، استعفای مستخدم را بپذیرد عدم حضور مستخدم در محل خدمت در خلال مدت مذکور ترک خدمت تلقی خواهد شد حقوق و فوق العاده های معوقه و حقوق مرخصی ذخیره شده و کسور بازنشستگی یا حق بیمه و پس انداز سهم مستخدم مستعفی به او پرداخت خواهد شد. استخدام مجدد مستخدم مستعفی با تصویب هیأت مدیره بلامانع است . شرکت می تواند در استخدام مجدد مستخدم مستعفی با توجه به تجربیات مستخدم او را از آزمون و طی دوره خدمت آزمایشی معاف نماید.

ماده 100 -مستخدمین رسمی شرکت می توانند به تقاضای خود و با تصویب هیأت مدیره و با رعایت قوانین و مقررات عمومی مورد عمل درباره مستخدمین دولت ، بازخرید شوند.

ماده 101 - شرکت می تواند با تصویب هیئت مدیره ، مستخدمینی را که بعلت دگرگونی در وظائف و مسئولیتهای شرکت و یا تعطیل بخشی از فعالیتها و حذف تعدادی از پستهای سازمانی ، مازاد بر احتیاج شناخته می شوند با رعایت مقررات آماده بخدمت نماید . شرکت مکلف است فهرست مستخدمین آماده بخدمت را به سازمان امور اداری و استخدامی کشور اعلام نماید.
چنانچه در خلال مدت یکسال دوران آماده بخدمت ، انتصاب مستخدم به پست سازمانی دیگر و یا انتقال وی به یکی از وزارتخانه ها ، مؤسسات و شرکتهای دولتی و همچنین شرکتهای دولتی که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر نام است صورت نگیرد و یا بازنشستگی مستخدم با پرداخت کسور حقوق بازنشستگی میسر نگردد، مستخدم طبق مقررات مربوط باز خرید خواهد شد.

ماده 102 - مستخدمین شرکت از لحاظ بازنشستگی و کار افتادگی و برقراری حقوق وظیفه وراث مشمول قانون تأمین اجتماعی می باشند - کسور بازنشستگی به میزان مقرر در قانون تأمین اجتماعی از حقوق ماهانه مستخدم کسر و همراه با سهم شرکت به سازمان تأمین اجتماعی واریز می شود.

ماده 103 - مستخدمین رسمی که طبق مقررات به شرکت منتقل می شوند ، پس از تحقق انتقال تابع مقررات بازنشستگی و وظیفه شرکت خواهد بود.

ماده 104 - مستخدمین رسمی یا ثابت وزارتخانه ها، مؤسسات و شرکتهای دولتی که به شرکت مأمور می شوند و از شرکت حقوق دریافت می دارند، مشمول مقررات بازنشستگی دستگاه متبوع خود می باشند . کسور بازنشستگی این قبیل مستخدمین نیز به میزان مقرر در مقررات بازنشستگی دستگاه دولتی ذیربط همه ماهه از حقوق آنان کسر و همراه با سهم بازنشستگی و وظیفه شرکت ، به صندوق ذیربط واریز خواهد شد.

ماده 105 - میزان ساعات کار مستخدمین شرکت در هفته مطابق مقررات عموم کارکنان دولت می باشند. روزهای کاردر هفته و ساعات شروع و پایان کار روزانه توسط شرکت تعیین می شود.

ماده 106 - مستخدمین شرکت مکلفند در ساعات کار تعیین شده از طرف شرکت در محل خدمت حضور یافته و وظائف محوله را انجام دهند. مقررات مربوط به حضور و غیاب مستخدمین توسط شرکت تعیین می شود.

ماده 107 - مستخدم رسمی شرکت نمی تواند هیچگونه شغل دیگری در سایر مؤسسات دولتی داشته باشد.

ماده 108 - مستخدم مکلف است در حدود قوانین و مقررات احکام و دستورات رؤسای مافوق خود را در ارتباط با وظایف اداری اطاعت نماید اگر مستخدم حکم یا امر مقام مافوق را برخلاف قوانین و مقررات تشخیص دهد مکلف است مغایرت دستور را با قوانین و مقررات به مقام مافوق اطلاع دهد. در صورتیکه بعد از این اطلاع مقام مافوق کتباً اجرای دستور را تأیید کرد، مستخدم مکلف به اجرای آن دستور خواهد بود.

ماده 109 - رسیدگی به تخلف ، قصور، غیبت و ترک خدمت مستخدم رسمی و تعیین مجازات آن طبق قانون رسیدگی به تخلفات اداری کارکنان دولت و آئیننامه اجرای آن است .

ماده 110 - مرجع رسیدگی به شکایات استخدامی شرکت ، دیوان عدالت اداری است .

معاون اول رئیس جمهور - حسن حبیبی