مادامی که گزارش راهنمایی و رانندگی تکمیل شده و مقصر یا مسبب حادثه مشخص شده، بیمه گر موظف است در چارچوب زمانی که قانون بیمه ی اجباری شخص ثالث معین نموده، خسارات شخص زیان دیده را پرداخت نماید. در همین باره ماده ی 31 قانون فوق الذکر بیان می دارد « بیمه گر حسب مورد مکلف است حداکثر پانزده روز پس از دریافت مدارک مورد نیاز، خسارت متعلقه را پرداخت کند ».
قانونگذار به صراحت بیان داشته که بیمه گر بایست نهایتاً در مهلت پانزده روز از تاریخ دریافت مدارک مربوطه نسبت به شناسایی مسبب و زیان دیده حادثه، خسارات را تأدیه نماید. حال ممکن است بیمه گر در پرداخت خسارت مقرر شده در زمان مشخص شده تأخیر یا کوتاهی نماید که در این صورت قانونگذار در ماده ی 33 همان قانون ضمانت اجرای عدم پرداخت یا تأخیر در پرداخت از سوی بیمه گر را مشخص نموده است؛ ماده ی 33 صریحاً بیان می کند « چنانچه بیمه گر به رغم کامل بودن مدارک، تکلیف مقرر در ماده ی 31 (پرداخت خسارت زیان دیده در مهلت 15 روز ) این قانون را انجام ندهد و در پرداخت خسارت تأخیر کنند ... به پرداخت جریمه ای معادل نیم در هزار به ازای هر روز تأخیر در حق زیان دیده یا قائم مقام وی محکوم می شود ». در نتیجه بیمه گر مختار نیست بنا به دلایل واهی و بعضا کذب پرداخت خسارت زیان دیده را به تعویق بیاندازد.
پر واضح است پس از تکمیل مدارک بالاخص کروکی و گزارش افسر راهنمایی و رانندگی و ارائه ی آن به بیمه گر راننده ی مسبب، در نهایت تا 15 روز کاری می بایست خسارت مقرر شده پرداخت شود و در غیر اینصورت مطابق با ماده ی 33 مذکور، به ازای هر روز تأخیر معادل نیم در هزار خسارت تأخیر تأدیه پرداخت نمایند که در این مورد نیز عموم مردم با چنین رویه ای آشنا نیستند و حتی فرایند جبران خسارت تا چندین ماه بدون هرگونه پرداخت خسارت تأخیر تأدیه به طول می انجامد. در صورت مواجه با چنین تأخیری و عدم پرداخت خسارت تأخیر تأدیه از جانب بیمه گر، زیان دیده می تواند از طریق شوراهای حل اختلاف نسبت به احقاق حقه حقوق خویش طرح دعوی نمایند.