از دیدگاه فقهی و حقوقی مهریه بر 4 دسته تقسیم می گردد؛
الف- مهرالمثل:
این مهریه در زمان طلاق (در صورتی که نزدیکی صورت گرفته باشد) با توجه به شرایط اجتماعی و فردی زوجه برای وی تعیین می‌شود. علت تعیین مهریه بدین نحو در زمان طلاق، عدم تعیین مهریه در زمان عقد نکاح توسط زوجین یا حتی اشتباه در تعیین مهریه بوده است. منظور از اشتباه به عنوان مثال می‌تواند تعیین مالی غیرقابل انتقال یا تملک باشد.
ب- مهرالمتعه:
در صورتی که مهریه در زمان عقد نکاح تعیین نشده و نزدیکی هم صورت نگرفته باشد، مهریه‌ای که در زمان طلاق تعیین می‌شود، مهرالمتعه خوانده می‌شود.
پ- مهرالسنه:
به مهریه‌ای که حضرت محمد برای دخترش حضرت فاطمه تعیین کرده است. روایت است که تعیین مهریه بیش از مهرالسنه، کراهت دارد.
ت- مهرالمسمی:
به مهریه‌ای اطلاق می‌شود که با توافق زوجین پیش از عقد نکاح تعیین و در عقدنامه رسمی درج می‌شود.
حال اگر مهریه در زمان انعقاد عقد نکاح در سند ازدواج تعیین شده باشد(مهرالمسمی)، از نظر زمان مطالبه مهریه توسط زن به دو دسته تقسیم می گردد؛
الف- مهریه عندالمطالبه:
یعنی هر زمان که زوجه درخواست نماید، مهریه پرداخت شود. این زمان می‌تواند به هنگام عقد نکاح، در طول دوران نکاح یا زمان طلاق باشد.
ب- مهریه عندالاستطاعه:
یعنی پرداخت مهریه در زمانی ممکن می‌گردد که مرد توانایی و استطاعت پرداخت آن را داشته باشد. در واقع زن اگر خواهان مهریه خویش باشد بایست ابتدا استطاعت مالی مرد را اثبات کند که با معرفی اموالی از ایشان می تواند این استطاعت را اثبات کند.