تصویبنامه هیئت وزیران راجع به آئین‌نامه زناشوئی بانوان ایرانی با تبعه بیگانه
مصوب 1319,09,13با اصلاحات و الحاقات بعدی

هیئت ‌وزیران در جلسه 13 آذر ماه 1319 بر طبق پیشنهاد شماره 92597 به تاریخ 18 آبان ماه 1319 وزارت کشور آئین‌نامه راجع بزناشوئی بانوان ایرانی با تبعه بیگانه را به شرح زیر تصویب نمودند:

آئین نامه زناشوئی بانوی ایرانی با تبعه بیگانه

ماده اول ـ بوزارت کشور اجازه داده میشود در حدود مقررات قانون ازدواج و مواد 1059 و 1060 قانون مدنی پروانه زناشوئی بانوان ایرانی را با تبعه بیگانه با رعایت مقررات این آئین‏نامه صادر نماید.

ماده دوم ـ پروانه زناشوئی در صورتی داده میشود که مرد تبعه بیگانه دارای شرایط زیر باشد و صلاحیت زناشوئی را وزارت کشور تصدیق نماید:
الف ـ داشتن مکنت کافی بطوریکه بتواند هزینه و نفقه زن را مطابق ماده 1107 قانون مدنی تأمین نماید.
ب ـ نداشتن پیشینة بد و پیشینه محکومیت کیفری
ج ـ مبتلا نبودن به بیماریهای مسری.
دـ نبودن منع قانونی برای زناشوئی با زن ایرانی در کشور متبوع خود.

ماده سوم ـ برای اثبات شرایط بالا داوطلب زناشوئی باید گواهی نامه‌های زیر را تهیه کرده و پیوست درخواست خود در ایران بفرمانداری محل اقامت و در خارجه به کنسول و یا مامور سیاسی دولت شاهنشاهی تسلیم نماید.
الف ـ گواهینامه بهداشتی طبق مقررات قانون ازدواج و آئین‏نامه آن.
ب ـ گواهینامه از مرجع رسمی محلی خود یا مامور سیاسی یا کنسولی دولت متبوع خود در ایران که طبق قانون و مقررات آن کشور مانعی برای زناشوئی با زن ایرانی نیست و در صورت وقوع زناشوئی آنرا ثبت کرده برسمیت خواهند شناخت.
ج ـ گواهی نامه از مرجع رسمی محلی خود یا مامور سیاسی یا کنسولی دولت متبوع خود در ایران که زن دیگری ندارد.
د ـ گواهینامه نداشتن پیشینه بد و محکومیت کیفری از شهربانی ایران برای مدتی که در ایران توقف داشته و از مرجع صلاحیت‌دار کشور خارجه که مامورین کنسولی یا سیاسی ایران یا مامورین کشور متبوع درخواست کننده در ایران گواهی کرده باشند برای مدتی که در خارجه توقف داشته است.
هـ ـ گواهینامه از مامور کنسولی یا سیاسی دولت متبوع خود در ایران و یا از مامور کنسولی یا سیاسی ایران در کشور متبوع خود که استطاعت و مکنت کافی برای دادن هزینه و نفقه زن مطابق ماده 1107 قانون مدنی دارد.

تبصره ـ مرد تبعه بیگانه باید علاوه بر گواهی‌نامه‌های نامبرده تعهدنامه رسمی ثبتی طبق قانون محلی خود به پیوست درخواست زناشوئی بفرستد که متعهد است کلیه هزینه و نفقه زن و اولاد و هرگونه حق دیگری که زن نسبت باو پیدا کند در صورت بدرفتاری یا ترک و یا طلاق تادیه نماید.

تبصره (الحاقی 16/11/1338)ـ در مواردی که تبعه بیگانه حائز کلیه شرایط مقرر در ماده سوم آئین‏نامه زناشوئی بانوی ایرانی با تبعه بیگانه نباشد ولی منافع بانوی ایرانی ایجاب نماید وزارت کشور میتواند پروانه ازدواج صادر نماید.

ماده چهارم ـ وزارت کشور میتواند در موارد زیر بدون ابراز گواهی نامه مذکور در بند ب ماده 3 اجازه زناشوئی با بانوی ایرانی را بدهد:
1ـ اگر گرفتن گواهی نامه مذکور در بند ب ماده 2 برای مرد بیگانه مقدور نباشد.
2ـ اگر داوطلب زناشوئی مهاجر و یا پناهنده باشد که بدون گذرنامه منظم و یا بدون روادید مامورین سیاسی ایران و یا مامورین رسمی کشور متبوع خود به ایران آمده باشد.

تبصره ـ در دو مورد بالا در صورتی اجازه داده میشود که اداره کل شهربانی از رفتار درخواست‌کننده رضایت داشته و صلاحیت اخلاقی او را گواهی نماید.

ماده پنجم ـ درخواست‌کننده زناشوئی با بانوی ایرانی باید گواهی نامه‌های نامبرده را تهیه نموده به پیوست درخواست خود و رونوشت شناسنامه زن و دو قطعه عکس از خود و دو قطعه عکس زن که در زمان نزدیک بدرخواست زناشوئی برداشته شده به گواهی شهربانی محل و یا مامورین کنسولی و یا سیاسی ایران رسیده باشد در ایران بفرماندار محل و در خارجه بمامور سیاسی و کنسولی ایران تسلیم نماید.

ماده ششم ـ فرمانداران و مامورین سیاسی یا کنسولی ایران گواهینامه‌ها و پیوست‌های درخواست را رسیدگی نموده در صورتیکه آنها را کافی دانستند و یا صلاحیت زناشوئی از لحاظ شخصیت و اخلاق و روحیات طرفین و اوضاع و احوال محلی موافقت داشته باشند ضمن فرستادن برگهای نامبرده و عکسها بوزارت کشور موافقت خود را با این زناشوئی و صدور پروانه اعلام دارند.

تبصره ـ مامورین سیاسی یا کنسولی باید مطابقت زناشوئی را با مقررات قانون ازدواج مصوب 23 مرداد 1310 و قانون مدنی و آئین‏نامه‌ها و دستورهای مربوطه تصدیق نمایند.

ماده هفتم ـ وزارت کشور در صورتیکه موافقت داشته باشد پروانه زناشوئی را صادر مینماید پروانه زناشوئی چاپی بوده و اطلاعات زیر در آن نوشته میشود. عکس زن و مرد به پروانه چسبیده و بمهر وزارت کشور میرسد:
الف ـ نام و نام خانوادگی زن و مرد. تاریخ تولد. کار. محل اقامت فعلی. محل تولد. نام پدر هر یک. تابعیت مرد (در صورتیکه هر یک از مرد یا زن چند نام داشته باشند تمام آنها باید در پروانه نوشته شود).
ب ـ شماره شناسنامه زن و تاریخ محل صدور آن و شماره و تاریخ پروانه اقامت و گذرنامه مرد «در صورتیکه در خارجه باشند شماره و تاریخ و محل صدور شناسنامه هر دو نوشته میشود».

تبصره ـ وزارت کشور میتواند با موافقت وزارت امور خارجه به بعضی از نمایندگان سیاسی یا کنسولی ایران در خارجه اختیار دهد که طبق این آئین‏نامه پروانه زناشوئی را مستقیما در محل صادر و تسلیم درخواست‌کننده نماینده و پس از تسلیم پروانه زناشوئی تمام پیشینه و برگهای گواهی نامه را توسط وزارت امور خارجه بوزارت کشور بفرستند.

ماده هشتم ـ دفترخانه‌های ثبت زناشوئی در ایران و نمایندگان شاهنشاهی در خارجه که مامور ثبت زناشوئی هستند نمیتوانند زناشوئی تبعه بیگانه را که پروانه زناشوئی با بانوی ایرانی را از وزارت کشور یا مامورین سیاسی و یا کنسولی ایران که دارای اختیار مذکور در فوق باشند در دست ندارد ثبت نمایند و کنسولگری‌ها و مامورین سیاسی ایران در خارجه باید مراجع محلی عقد زناشوئی را در کشور محل ماموریت خود باین نکته متوجه سازند.

ماده نهم ـ این آئین‏نامه بجای تصویبنامه‌ها و مقرراتی که تاکنون دربارة زناشوئی تبعه بیگانه با بانوی ایرانی صادر شده میباشد و وزارتخانه‌های دادگستری - خارجه و کشور هر یک در قسمت مربوطه بخود مامور اجرای این آئین‏نامه هستند.

نخست وزیر