طواری دادرسی غیر مربوط به ادلّه اثبات دعوا به 2 دسته تقسیم می شوند: دسته اول اموری است که از طرف اصحاب دعوا یا شخص ثالث (فردی که جز اصحاب دعوا نیست ولی در پرونده ورود می کند) مطرح می شود اما دسته دوم اموری است که قاضی یا مدیر دفتر دادگاه بسته به احوال پرونده انجام می دهند.
الف) دسته اول:
شامل ایرادات، دعوای متقابل، دعوای اضافی و دعوای ورود و جلب ثالث می شود، که مبحث ایرادات و دعوای متقابل در مبحث دفاعیاتِ خوانده توضیح داده شد.
1_ دعوای اضافی: همان دعوای متقابل است اما با یک تفاوت بزرگ، در دعوای متقابل خوانده دادخواست می دهد. امّا در دعوای اضافی خود خواهان دادخواست دیگری می دهد که با دعوای اصلی وحدت منشأ یا ارتباط کامل دارد.
2_ دعوای ورود ثالث: ممکن است در جریان دادرسی شخصی به جزء اصحاب دعوا وارد دعوا شود این امر به 2 دلیل اتفاق می افتد یا اینکه شخص ثالث مستقیماً حقی را برای خود درنظر گرفته است مثلاً در دعوای الف علیه ب، درخصوص تحویل ملک مورد معامله، ج وارد دعوا می شود و می گوید ملک مال من است و ب مالک نبوده که ملک را بفروشد و تحویل دهد این نوع ورود ثالث را، ثالث اصلی می گویند. امر دیگر که فرد به دلیل آن وارد دعوا می شود منفعتی است که ممکن است در صورت پیروزی یکی از طرفین نصیب او شود، پس به طرفداری از آن شخص وارد دعوا می شود مثلاً در مثال قبل، ج وارد دعوا می شود و طرف الف را می گیرد زیرا الف به او گفته اگر ملک را بگیرد، آن را یک هفته به ج می دهد.
3_ جلب ثالث: ممکن است در دعوای خسارت، خواندۀ دعوا بگوید عامل ورود ضرر هم من بوده ام و هم آقای ج، پس او را هم باید به دادرسی جلب کرد. جلب و ورود ثالث باید در دادخواست جداگانه باشد و تا پایان اولین جلسه دادرسی دادخواست باید داده شود.
ب) دسته دوم:
شامل تفکیک دعاوی، توأم نمودن دعاوی، توقیف دادرسی، زوال دادرسی و دعوا می شود.
1_تفکیک و توأم نمودن دعاوی: ماده 65 قانون آیین دادرسی مدنی مقرر می کند: «اگر به موجب یک دادخواست دعاوی متعددی اقامه شود که با یکدیگر ارتباط کامل نداشته باشند و دادگاه نتواند ضمن یک دادرسی به آنها رسیدگی کند دعاوی اقامه شده را از یکدیگر تفکیک و به هریک در صورت صلاحیت جداگانه رسیدگی می کند و در غیر این صورت نسبت به آنچه صلاحیت ندارد با صدور قرار عدم صلاحیت پرونده را به مراجع صالح ارسال می نماید».
ماده 103 قانون آیین دادرسی مدنی مقرر می کند: «اگر دعوای دیگری که ارتباط کامل با دعوای طرح شده دارند در همان دادگاه مطرح باشد دادگاه به تمامی آنها یکجا رسیدگی می نماید».
2_توقیف دادرسی: در 6حالت دادرسی متوقف می شود:
_ فوت و حجر هر یک از اصحاب دعوا (ماده 105 و106 قانون آیین دادرسی مدنی).
_ اناطه (متوقف شدن پرونده در دادگاه حقوقی، تا زمان اعلام نظر از دادگاه کیفری) ماده 19 قانون آیین دادرسی مدنی
_ اعتراض ثالث طاری و اعادۀ دادرسی طاری (ماده 423و434 قانون آیین دادرسی مدنی).
_ عدم تهیۀ وسایل اجرای قرار که بر عهده درخواست کننده است.
_ تکلیف به دادن تأمین که به نظر قاضی و درخواست طرف مقابل است.
_ ارجاع امر به داوری مثلا در جریان دادرسی طرفین تصمیم می گیرند که داور به موضوع دعوا رسیدگی کند.
3_ زوال دادرسی و دعوا: استرداد دادخواست: ممکن است خواهان در حین دادرسی دادخواست خود را پس بگیرد (ماده 363 قانون آیین دادرسی مدنی).
_استرداد دعوا: خواهان می تواند تا قبل از ختم مذاکرات بدون اجازه خوانده و بعد از ختم مذاکرات با اجازه خوانده، دعوای خود را مسترد کند در صورت اول (قبل از ختم مذاکرات) قاضی قرار رد دعوی صادر می کند و در صورت دوم (بعد از ختم مذاکرات) قاضی قرار سقوط دعوا صادر می کند.
_ صرف نظر کلی از دعوا: خواهان به کلی از دعوا می گذرد و دیگر نمی تواند هیچ زمان دوباره آن را مطرح نماید زیرا قاضی قرار سقوط دعوا را صادر می کند.