هیئت وزیران در جلسه مورخ 1361/11/13 بنا به پیشنهاد شماره 2573/ح/15380/ک مورخ 1361/8/15 وزارت پست و تلگراف و تلفن، آئین‌نامه اجرائی قانون استفاده از بیسیم های اختصاصی و غیر حرفه‌ای (آماتوری) مصوب 56/2/26 هیئت وزیران وقت موضوع ماده 12 قانون مذکور را، بشرح زیراصلاح و‌تصویب نمودند و با این اصلاح آئین‌نامه قبلی از درجه اعتبار ساقط و ملغی میگردد.
آئین‌نامه اجرائی قانون استفاده از بیسیمهای اختصاصی و غیرحرفه‌ای (آماتوری)
مصوب 1361,11,13با اصلاحات و الحاقات بعدی
قسمت اول ـ بیسیم های اختصاصی
فصل اول ـ تعاریف
ماده 1 ـ ایستگاه بیسیم اختصاصی، عبارتست از یک یا چند دستگاه فرستنده و گیرنده رادیوئی و ادوات مربوطه (مثل منابع تغذیه و دستگاههای اندازه‌گیری و‌غیره) که برای برقراری ارتباط رادیوئی اختصاصی تأسیس میگردد.
ماده 2 ـ شبکه رادیوئی عبارتست از، مجموعه یک یا چند ایستگاه ثابت و یا متحرک و یا هر دو که میتواند در عین حال با هم ارتباط داشته باشند.
ماده 3 ـ پروانه ایستگاه عبارتست از اجازه نامه‌ایکه تحت شرایط و مقررات خاصی برای تأسیس و استفاده از ایستگاههای بیسیم اختصاصی صادر میگردد.
ماده 4 ـ مسئول ایستگاه شخصی است که به موجب تعهدنامه کتبی، مسئولیت کلیه دستگاهها و با ایستگاههای رادیوئی و کارکنان مربوطه را از نظر عدم تجاوز و‌تخلف از مقررات داخلی و بین‌المللی بعهده گرفته است.
ماده 5 ـ قدرت خروجی فرستنده رادیوئی عبارتست از قدرت خروجی فرستنده که بصورت (PDAK MIVEIOP IOWER) PEPبه آنتن دستگاه اعمال میشود.
فصل دوم ـ شرایط عمومی
ماده 6 ـ متقاضی تأسیس ایستگاههای بیسیم اختصاصی، باید تقاضای کتبی خود را در مرکز و شهرستانها، مستقیماً به وزارت پست و تلگراف و تلفن مدیریت امورفرکانس و روابط بین‌الملل تسلیم و دو نسخه از نقشه یا کروکی دقیق شبکه رادیوئی درخواستی را، با ذکر نام محل و فواصل دقیق ایستگاههای مورد نظر‌پیوست نماید.
ماده 7 ـ با تأسیس ایستگاههای بیسیم اختصاصی در صورتی موافقت خواهد شد که بنا به رأی کمیسیون فنی، تأمین نیازهای ارتباطی متقاضی، با استفاده از‌شبکه‌های مخابراتی کشور در زمان تقاضا مقدور نباشد و بعلاوه لزوم آن مورد تائید کمیسیون مزبور قرار گیرد.
ماده 8 ـ کمیسیون فنی مرکب از سه نفر نمایندگان مدیریت امور فرکانس و روابط بین‌الملل و امور واگذاری مدارات شبکه‌های مخابراتی شرکت مخابرات ایران و‌با حکم رسمی وزارتی تشکیل میگردد.
ماده 9 ـ در صورتیکه درخواست متقاضی، مورد تائید کمیسیون فنی قرار گیرد مدارک زیر باید تشکیل و به مدیریت امور فرکانس و روابط بین‌الملل وزارت پست‌و تلگراف و تلفن تسلیم شود، تا موافقت‌نامه تأسیس ایستگاههای بیسیم اختصاصی و شرایط فنی مربوطه صادر و ابلاغ گردد.
الف ـ درخواست پروانه کارایستگاه طبق نمونه شماره 1 در دو نسخه.
ب ـ مشخصات فنی دستگاههای مورد نظر طبق نمونه شماره 2 در دو نسخه.
ج ـ مشخصات مسئول کلی دستگاهها که به موجب تعهدنامه کتبی (طبق نمونه شماره 1 و با رعایت مفاد ماده چهارآئین‌نامه معرفی میگردد در دو نسخه با دو‌قطعه عکس مشارالیه.
د ـ چنانچه مسئول دستگاهها، تبعه کشورهای خارجی باشد، علاوه بر مشخصات فرد و ردیف (ج) فتوکپی گذرنامه پروانه اقامت و پروانه کار تبعه مذکور هر یک در دو نسخه باید تهیه و و ارائه گردد.
ه‍ـ - تعهد پرداخت حق‌الاستفاده از دستگاههای بیسیم اختصاصی که بر طبق ماده 3 قانون بیسیمهای اختصاصی محاسبه و مطالبه خواهد شد.
تبصره - نماینده انحصاری کارخانه‌های سازنده داخلی و خارجی دستگاههای بیسیم، برای تحصیل پروانه برقراری ارتباط آزمایشی، پیش‌بینی شده در تبصره ماده3 قانون بیسیمهای اختصاصی و رادیوآماتوری، علاوه بر موارد فوق‌الذکر مدارک زیر را نیز باید تهیه و ارائه نمایند.
الف ـ تصویرنامه نمایندگی انحصاری کارخانه سازنده دستگاهها.
ب ـ تصویر نامه کارت بازرگانی در دو نسخه.
ج ـ تعهد کتبی مبنی برعدم استفاده از دستگاهها، جز در موارد آزمایشی (که جنبه بهره‌برداری نداشته باشد).
ماده 10 ـ پس از صدور موافقت وزارت پست و تلگراف و تلفن با تأسیس ایستگاههای بیسیم اختصاصی، متقاضی مجازاست نسبت به سفارش و خرید دستگاههای بیسیم، مطابق با مشخصات فنی و تعداد و فرکانسهای اختصاص یافته اقدام نماید.
تبصره 1- در موارد استثنائی، که کمیسیون فنی مندرج در ماده 7، قدرتهای بیشتری را ضروری تشخیص دهد مطابق ضوابط فنی قدرت جدیدی تعیین و ابلاغ خواهد شد.
تبصره 2(اصلاحی 30/03/1362)- در صورتیکه فرکانس اختصاص یافته تا یکسال مورد استفاده قرار نگیرد وزارت پست و تلگراف و تلفن مختارخواهد بود اجازه استفاده از فرکانسهای اختصاص یافته را لغو شده تلقی کند و در این صورت مراتب کتباً به متقاضی اعلام خواهد گردید. (دستگاههای مخابراتی ارتش جمهوری اسلامی ایران و‌نیروهای سه‌گانه و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی - قوای انتظامی ـ شهربانی ژاندارمری ـ کمیته انقلاب اسلامی از شمول این ماده معاف میباشند.
ماده 11 ـ قدرت خروجی فرستنده‌های بیسیم، در شبکه‌های داخلی، با توجه به ماده 5 آئین‌نامه بشرح زیر تعیین میگردد.
1 ـ 11 فرستنده‌های بیسیم HF حداکثر یکصد وات
2 ـ 11 فرستنده‌های بیسیم VHF و UHF و رپیتر حداکثر 30 وات
3 ـ 11 فرستنده بیسیم سیار حداکثر 25 وات
4 ـ 11 فرستنده‌های بیسیم دستی حداکثر2 وات
تبصره 1- قدرتهای خارج از این محدودیتها برای همین نوع شبکه رادیوئی نظامی و غیرنظامی پذیرفته نیست و در مورد کاربردها و سیستمها و شبکه‌های دیگرمطابق توصیه‌های اتحادیه بین‌المللی ارتباطات دور عمل خواهد گردید.
تبصره 2- سایرمشخصات فنی ایستگاهها با در نظر گرفتن توصیه‌های اتحادیه بین‌المللی ارتباطات دور و شرایط داخلی از طرف وزارت پست و تلگراف و تلفن تنظیم و به مورد اجرا گذاشته خواهد شد.
ماده 12 (اصلاحی 30/03/1362)ـ فقط دستگاههائیکه تعداد و مشخصات فنی آنها بخصوص از جهت قدرت خروجی و فرکانس کار قبلاً مورد تائید مدیریت امور فرکانس و روابط بین‌الملل وزارت پست و تلگراف و تلفن قرار گرفته باشد، میتواند وارد کشور گردد. (دستگاههای مخابراتی نیروهای مسلح ارتش جمهوری اسلامی ایران و‌قوای انتظامی شهربانی، ژاندارمری و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و کمیته انقلاب اسلامی) از شمول این ماده معاف میباشد.
تبصره 1- در مواردیکه دستگاههای مخابراتی، جزء وسایل ضروری وسائط نقلیه از قبیل کشتی، هواپیما، هلیکوپتر و نظائرآن خریداری شده و مشخصات فنی و فرکانس کارمجاز داشته باشند با تصویب وزیر پست و تلگراف و تلفن اجازه ترخیص صادر و مورد استفاده قرار خواهد گرفت و لزومی برعایت تشریفات ترخیص مندرج در این آئین‌نامه نخواهد بود.
تبصره 2- اجازه ترخیص تجهیزات رادیوئی وسائط نقلیه نظامی از طرف وزارت دفاع ملی صادر خواهد شد.
ماده 13 ـ وزارت پست و تلگراف و تلفن مجاز است دستگاههای بیسیم وارده بکشور را هنگام ورود در گمرک و یا هرمحل دیگری که مقتضی بداند از نظر قدرت فرستنده، فرکانس کار و حساسیت گیرنده و سایر مشخصات فنی آنها مورد آزمایش قرار دهد. (بررسی و آزمایش تجهیزات رادیوئی نیروهای مسلح ارتش‌جمهوری اسلامی ایران و قوای انتظامی از شمول این ماده معاف میباشد).
ماده 14 (اصلاحی 30/03/1362)ـ هر نوع دستگاه فرستنده و گیرنده رادیوئی، کریستالها و هرگونه وسایل مربوط به شبکه‌های مخابراتی و سایر دستگاههائیکه با امواج رادیوئی کار‌میکنند فقط در برابراحکام صادره از وزارت پست و تلگراف و تلفن از گمرکات کشور ترخیص خواهد شد باستثنای دستگاههای نیروهای ارتش جمهوری اسلامی ایران و شهربانی، ژاندارمری و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و کمیته انقلاب اسلامی.
تبصره - کلیه دستگاههای بیسیم و لوازم مخابراتی وارده بگمرکات کشور، در صورت عدم ترخیص و انقضای مهلت مقرر در قانون، متروکه تلقی شده، قابل فروش و حراج نبوده، باید بوزارت پست و تلگراف و تلفن تحویل گردد.
ماده 15 ـ برای صدور احکام ترخیص باید مدارک زیر به وزارت پست و تلگراف و تلفن تسلیم گردد.
الف ـ اصل اسناد گمرکی شامل بارنامه ـ فاکتور گمرکی ـ لیست بسته‌بندی گواهی مبدأ و قبض انبار مربوطه با دو فتوکپی از هر کدام.
ب ـ اصل کاتالوک دستگاهها.
ج ـ چک بدون مدت یا حواله بانکی، مبنی بر واریز پیش‌پرداخت حق‌الاستفاده سه ماهه دستگاهها، طبق تعرفه مقرر در وجه وزارت پست و تلگراف و تلفن.
ماده 16 - دستگاههای فرستنده و گیرنده و سایر وسایل مشروحه در ماده 14 آئین‌نامه با رعایت مقررات گمرکی و پس از مطابقت کمی و کیفی با احکام ترخیص و اسناد گمرکی پیوست با تنظیم صورتجلسه‌ای طبق نمونه مربوطه (نمونه شماره 4) با حضور و امضاء صاحب کالا یا نماینده او و مأمور گمرکی مدیریت امورفرکانس و روابط بین‌الملل وزارت پست و تلگراف و تلفن و مأمور گمرک ترخیص و تحویل صاحب کالا و یا نماینده او خواهد گردید.
فصل سوم ـ صدور، تمدید، تغییر و لغو پروانه ایستگاه
ماده 17 ـ پس از تادیه پیش‌پرداخت حق‌الاستفاده سه ماهه دستگاهها توسط متقاضی و شروع بهره‌برداری طبق تبصره 3 ماده سه قانون برای هر دستگاه فرستنده اعم از ثابت و یا متحرک انحصاراً یک پروانه صادر خواهد شد.(نمونه شماره 5)
ماده 18 ـ مدت اعتبار پروانه ایستگاه حداکثر یکسال است و دارندگان آن میبایستی یکماه قبل از انقضاء مدت مزبور نسبت به تمدید آن اقدام نمایند.
ماده 19 ـ دارندگان پروانه ایستگاه موظفند، هرگونه تغییرات حاصله در اطلاعات و مشخصات مندرج در پروانه ایستگاه و مدارک تسلیمی را بلافاصله به مدیریت امورفرکانس و روابط بین‌الملل وزارت پست و تلگراف و تلفن اطلاع دهند.
ماده 20 ـ هر زمانیکه بنا به رأی کمیسیون فنی موضوع ماده 8 همین آئین‌نامه، تأمین ارتباط اختصاصی، از طریق شبکه‌های مخابراتی کشور ممکن شود، مراتب بمسئول کلی دستگاهها یا مؤسسه مربوطه ابلاغ خواهد شد و از آن پس، پروانه ایستگاه خود بخود لغو گردیده، و بایستی ایستگاه بیسیم اختصاصی فورا ً‌تعطیل و دستگاهها از طرف وزارت پست و تلگراف و تلفن پلمپ گردد.
ماده 21 ـ در صورت لغو پروانه قدیمی، بمنظورصدورپردانه جدید یا تمدید آن بایستی پروانه اولی به وزارت پست و تلگراف و تلفن مسترد گردد.
ماده 22 ـ پروانه کار ایستگاه و حقوق ناشیه از آن جزاً وکلاً غیر قابل انتقال است و دارندگان پروانه مجاز نیستند دستگاههای بیسیم خود را در دسترس اشخاص دیگری بگذارند.
ماده 23 ـ چنانچه حق استفاده از دستگاههای بیسیم اختصاصی مرتباً از طرف صاحب پروانه پرداخت نشود وزارت پست و تلگراف و تلفن پروانه را لغو و از‌طریق مراجع قانونی از کارایستگاهها جلوگیری و نسبت به وصول طلب دولت اقدام خواهد کرد.
فصل چهارم ـ شرایط فنی کارایستگاههای بیسیم اختصاصی
ماده 24 ـ قبل از شروع کارهرایستگاه بیسیم اختصاصی، اپراتور یا مسئول ایستگاه موظف است از فرکانس کار و قدرت خروجی مجاز دستگاه، اطمینان حاصل نماید و‌طبق توصیه‌های سازنده دستگاهها و مقررات دیگری که از طرف وزارت پست و تلگراف و تلفن ابلاغ میشود، آزمایشهای مربوطه را با توجه به فواصل زمانی توصیه شده تکرار نماید.
ماده 25 ـ تغییر فرکانس کار فرستنده، قبل و بعد از انجام مدولاسیون، باید در حد مجاز و توصیه شده از طرف اتحادیه بین‌المللی ارتباطات دور یا شرایط اعلام‌شده از طرف وزارت پست و تلگراف و تلفن باشد.
تبصره 1- خرید، فروش و نگهداری هر نوع کریستال تولید فرکانس، بدون اجازه وزارت پست و تلگراف و تلفن ممنوع بوده، و در صورت کشف، به نفع دولت ضبط خواهد شد.
تبصره 2- استفاده‌کنندگان از دستگاههای بیسیم، در صورت تعویض فرکانس کار دستگاهها موظفند کریستالهای قبلی را به وزارت پست و تلگراف و تلفن تحویل نمایند کریستالهای مذکور بصورت امانی در وزارت پست و تلگراف و تلفن ضبط و نگهداری شده، در موقع تقاضا نسبت به استفاده از آنها و در صورت‌موافقت با واگذاری فرکانس مذکور قیمت مربوطه از طرف خریدار یا صاحبان کریستالها مسترد خواهد شد.
ماده 26 ـ هر ایستگاه اختصاصی، بایستی قبل از شروع به ارتباط و پس از خاتمه آن، معرف ایستگاه CALLSICH را که قبلاً در پرونده درخواست کارایستگاه، ثبت نموده چند دفعه اعلام و معرفی نماید.
ماده 27 ـ حداکثر ارتفاع و فاصله آنتن ایستگاهها، از فرودگاهها یا محل‌هائیکه از طرف وزارت پست و تلگراف و تلفن مشخص میشود، بایستی برمبنای شرایط و مقررات سازمان هواپیمائی کشوری که توسط وزارت پست و تلگراف و تلفن اعلام خواهد شد، مطابق باشد.
تبصره - از لحاظ مراعات شرائط ایمنی پرواز، طبق مقررات مصوبه باید نسبت برنگ‌آمیزی دکلها و نصب چراغ خطر اقدام گردد.
فصل پنجم ـ مقررات کار ایستگاه و مسئولیتها
ماده 28 ـ ارسال پیامهای رمز و بکار بردن دستگاه محرمانه کننده، و بطورکلی انجام هرگونه تغییراتی روی مشخصات دستگاهها، و تغییر نوع کاردستگاهها و‌اتصال آنها به شبکه‌های مخابراتی عمومی، بدون اطلاع و کسب اجازه قبلی از وزارت پست و تلگراف و تلفن ممنوع است.
ماده 29 ـ ایستگاهها باید منحصراً برای امور مشخص شده و نوع ارتباط و محل تعیین شده در پروانه، مورد بهره‌برداری قرار گیرند.
ماده 30 ـ هیچ مؤسسه یا شخص دیگری (اعم از حقوقی یا حقیقی) بجز صاحب پروانه، حق استفاده و بهره‌برداری مستقیم یا غیرمستقیم از ایستگاه را نخواهد داشت.
ماده 31 ـ بمنظورمراقبت در حسن اجرای شرایط و ضوابط مندرج در آئین‌نامه حاضر و قانون استفاده از بیسیمهای اختصاصی و غیرحرفه‌ای (آماتوری) مصوب ششم اسفند ماه 1345 و اصلاحیه ماده سه آن مصوب 60/12/9 مجلس شورای اسلامی بازرسان فنی وزارت پست و تلگراف و تلفن میتوانند، با اجازه دادستان عمومی حوزه قضائی مربوطه دستگاهها را در محل کار یا هرمحل دیگری با رعایت مقررات مربوطه مورد بررسی و آزمایش قرار دهند.
تبصره - بازرسان فنی به پیشنهاد مدیریت امور فرکانس و روابط بین‌الملل و موافقت وزیر پست و تلگراف و تلفن برگزیده خواهند شد.
ماده 32 ـ گزارش بازرسان فنی با هر گزارش دیگری در مورد عدم اجرای مقررات و شرایط مربوط به ایستگاههای بیسیم اختصاصی در کمیسیون فنی سه نفره مورد بررسی قرار خواهد گرفت و پس از مشاهده و ثبوت تخلف از مقررات یاد شده (از نظر فنی) کمیسیون بر حسب مورد میتواند با تنظیم صورتمجلس رأی به جلوگیری از کار ایستگاه و لغو پروانه مربوطه صادر و یا در اجرای مواد 10 و 11 و 12 قانون بیسیمهای اختصاصی و غیر حرفه‌ای ( آماتوری) پرونده امر را بمقامات صالحه ارجاع نماید.
تبصره (اصلاحی 30/03/1362)- ایستگاههای رادیوئی نیروهای مسلح ارتش جمهوری اسلامی ایران و قوای انتظامی (شهربانی، ژاندارمری و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و کمیته انقلاب اسلامی) از بازرسی موضوع مواد 31 و 32 این آئین‌نامه معاف میباشند.
ماده 33 ـ وزارت پست و تلگراف و تلفن، دستگاههای فرستنده و گیرنده فاقد پروانه کار و یا خارج از سرویس را بمنظور جلوگیری ازاستفاده غیرقانونی از آنها بسرب ممهور نموده و یا بر حسب تقاضای صاحب دستگاهها اوراق خواهد کرد.
تبصره - تغییر محل فرستنده باید با اطلاع قبلی وزارت پست و تلگراف و تلفن صورت گیرد.
قسمت دوم ـ رادیو آماتوری
فصل اول ـ تعاریف
ماده 34 ـ رادیو آماتوری، نوعی ارتباط رادیوئی است که، بمنظور خودآموزی و تبادل اطلاعات علمی و عملی و بررسیهای فنی ارتباطی، بین رادیوآماتورهای مجاز در دنیا، برقرار میگردد.
ماده 35 ـ رادیوآماتور، کسی است که، بخاطرعلاقه به فن ارتباط رادیوئی و بدون هیچ‌گونه نظر انتفاعی و سیاسی، با دریافت پروانه رادیوآماتوری، از وزارت‌پست و تلگراف و تلفن نسبت به انجام آزمایشات رادیوئی، بمنظورپیشبرد علم رادیو الکترونیک اقدام مینماید.
ماده 36 ـ ایستگاه رادیوآماتوری، عبارت از مجموعه ثابت یا متحرکی، است که از یک یا چند دستگاه فرستنده و گیرنده و ادوات مربوطه به آن فراهم شده و پس از صدور پروانه مربوطه با مسئولیت یک رادیوآماتور تأسیس و بمنظور برقراری ارتباط موصوف باشد رادیوآماتورهای مجاز مورد استفاده قرار میگیرد.
ماده 37 ـ پروانه رادیوآماتوری اجازه نامه‌ایست که از طرف وزارت پست و تلگراف و تلفن به اشخاص حقیقی برای اشتغال بکارهای رادیوآماتوری صادر‌میگردد.
ماده 38 ـ پیام عبارتست از علائم تلگرافی و یا سایر انواع علائم مخابراتی و همچنین مکالمات تلفنی که بین ایستگاههای رادیوآماتوری مبادله میگردد.
ماده 39 ـ معرف یا CALLSION علامت مشخصه‌ایست که قبل و بعد از برقراری هر ارتباط رادیوآماتوری و بمنظور ایستگاه اعلام میگردد.
ماده 40 ـ پروانه تأسیس ایستگاه رادیوآماتوری، اجازه‌نامه‌ایست که توسط وزارت پست و تلگراف و تلفن، فقط برای دارندگان پروانه رادیوآماتوری، صادر‌می‌شود و بموجب آن، شخص رادیوآماتور با دریافت علامت خطاب، مجاز به تأسیس ایستگاه رادیوآماتوری و بهره‌برداری از دستگاههای فرستنده و گیرنده‌ایکه خود آنها را ساخته و یا خریداری نموده است میشود.
ماده 41 ـ انجمن رادیوآماتوری، عبارت است از مرکز تجمع رادیوآماتورهای مجاز و علاقه‌مندان، که بمنظور تبادل نظر فنی و اشاعه فن رادیوآماتوری و کمک به‌رشد و بروز استعدادهای نهفته ، طبق اساسنامه ای که به تصویب وزارت پست و تلگراف و تلفن میرسد تأسیس میگردد.
ماده 42 ـ اتحادیه رادیوآماتورهای ایران، که متشکل از کلیه رادیوآماتورهای ایرانی اعم از اعضاء انجمنهای رادیوآماتوری و غیره میباشد. مسئول ارتباط با انجمنها و اتحادیه‌های رادیوآماتوری دیگر کشورهای جهان، و اتحادیه بین‌المللی رادیوآماتوری بوده، و اساسنامه تشکیل آن و حدود اختیارات آن بعداً توسط وزارت پست و تلگراف و تلفن تهیه و اعلام خواهد شد.
فصل دوم - انواع پروانه رادیوآماتوری و شرایط صدور پروانه
ماده 43 ـ پروانه‌های رادیوآماتوری به درجات سه‌گانه: مبتدی (درجه 3)، عمومی (درجه 2) و پیشرفته (درجه یک) تقسیم میشوند.
ماده 44 ـ پروانه رادیوآماتوری درجه 3 (مبتدی) بکسانی داده میشود که دارای شرائط زیر باشد.
الف ـ داشتن حداقل 16 سال تمام
ب ـ صلاحیت اخلاقی و سیاسی به تائید مقامات ذیصلاح کشور
ج ـ قبولی در آزمونهای کتبی و عملی مربوطه
تبصره 1- آزمون عملی پروانه درجه 3 (مبتدی) شامل مخابره مورس (حداقل 5 کلمه در دقیقه) است.
تبصره 2- دارندگان پروانه رادیوآماتوری مبتدی، میتوانند در باندهای آماتوری 7، 21 و 28 مگاهرتزو VHF از فرستنده تلگرافی با حداکثر قدرت متوسط 30وات، استفاده نمایند.
ماده 45 ـ پروانه رادیوآماتوری درجه 2 (عمومی) بکسانی داده میشود که، علاوه بر دارا بودن شرایط الف ---ماده 44 از عهده امتحانات مربوطه، برآیند و حداقل شش ماه با پروانه مبتدی کار کرده باشند.
تبصره 1- آزمون عملی پروانه عمومی، شامل مخابره مورس (حداقل 13 کلمه در دقیقه) است.
تبصره 2- دارندگان پروانه رادیوآماتوری عمومی میتوانند در کلیه باندهای آماتوری، از فرستنده‌ای با حداکثر قدرت 100 وات، بصورت تلفنی و تلگرافی‌استفاده نمایند.
ماده 46 ـ پروانه رادیوآماتوری پیشرفته، بکسانی داده میشود که، علاوه بر داشتن شرائط مندرج در ماده 45 از عهده امتحانات تکمیلی برآیند.
تبصره - دارندگان پروانه رادیوآماتوری درجه 1، مجاز به مخابره تلفنی و تلگرافی تله تایپ و ارسال تصویر SSPV در باندهای HF با حداکثر قدرت 200 وات وVHF با حداکثر قدرت 50 وات و UHF با حداکثر قدرت 20 وات میباشند. در شرایط خاص، قدرتهای مذکور به تشخیص مدیریت امور فرکانس و روابط بین‌الملل، تا 400. وات قابل افزایش است.
ماده 47 ـ ریزمواد امتحانی هر یک از درجات بالا بطورجداگانه تهیه شده و ضمیمه این آئین‌نامه میباشد. ( نمونه‌های 6، 7، 8)
تبصره - امتحانات رادیوآماتوری غیر از موارد فوق‌العاده، در هر سال دو بار برگزار خواهد شد و به قبول شدگان علاوه بر گواهینامه درجه مربوطه، یک نسخه از‌قانون و آئین‌نامه مربوطه نیز اهدا میشود.
ماده 48 ـ دارندگان پروانه رادیوآماتوری درجه 1 و 2، هر چهار سال یکبار، باید ازعهده امتحانات مخابره با مورس درجه مربوطه برآیند.
ماده 49 ـ برای دریافت پروانه رادیوآماتوری، مدارک زیر بایستی از طرف متقاضی تکمیل و به اداره کل امور فرکانس و روابط بین‌الملل وزارت پست و تلگراف و‌تلفن تسلیم گردد.
الف ـ درخواست گواهینامه رادیوآماتوری طبق نمونه مربوطه در دو نسخه (فرم شماره 7).
ب ـ مشخصات فردی متقاضی طبق نمونه مربوطه در سه نسخه (فرم شماره 3).
ج ـ عکس (3 × 2) چهار قطعه.
د ـ تصویر نامه یا رونوشت شناسنامه.
و ـ فیش پرداخت مبلغ 500. ریال به حساب خزانه دولت.
ه‍ـ - تصویرنامه پروانه رادیوآماتوری از خارج از کشور در صورت وجود.
ماده 50 ـ برای دریافت پروانه تأسیس ایستگاه رادیوآماتوری، مدارک زیر بایستی از طرف متقاضی تکمیل و به مدیریت امور فرکانس و روابط بین‌الملل وزارت پست و تلگراف و تلفن تسلیم گردد.
الف ـ درخواست پروانه کار ایستگاه طبق نمونه مربوطه.
ب ـ تصویر نامه پروانه رادیوآماتوری.
ج ـ مشخصات فنی دستگاه رادیوآماتوری طبق نمونه مربوطه.
د ـ عکس (3 × 2) 2 قطعه.
و ـ فیش پرداخت مبلغ یکهزارریال به خزانه دولت.
ه‍ـ - کروکی دقیق محل سکونت متقاضی و محل یا محدوده ایستگاه رادیوآماتوری.
(وزارت پست و تلگراف و تلفن پس از دریافت کروکی محل، امکان ایجاد مزاحمت احتمالی برای سایر ایستگاههای مخابراتی و غیر مخابراتی را بررسی و نظر‌نهائی را با اطمینان از عدم مزاحمت اعلام خواهد کرد).
ماده 51 ـ صدور پروانه رادیوآماتوری، برای اتباع خارجی، علاوه بر احراز شرایط مورد نیاز صدور پروانه‌ها، بشرط وجود شرائط مشابه و رفتار متقابل با‌متقاضیان ایرانی در کشور متبوع آنان موکول به تائید مقامات مسئول اموراتباع بیگانه خواهد بود.
تبصره 1- تبدیل پروانه رادیوآماتوری کشورهای دیگر، در صورت وجود شرایط مشابه و رفتار متقابل، پس از تائید صلاحیت فوق‌الذکر امکان‌پذیر خواهد بود.
تبصره 2- پروانه تأسیس ایستگاه رادیوآماتوری، بایستی سالیانه تجدید شود. و جهت انجام آن، ارائه دفتر گزارش ایستگاه مندرج در ماده 78 این آئین‌نامه ضروریست.
فصل سوم ـ شرایط پروانه رادیوآماتوری
ماده 52 ـ مدت اعتبار پروانه‌های رادیوآماتوری، بشرح زیرمیباشد.
الف ـ پروانه (مبتدی) دو سال و قابل تمدید فقط برای دو بار (نمونه 8).
ب ـ پروانه‌های عمومی و پیشرفته، یکسال از تاریخ صدور (نمونه‌های 9 و 10).
ماده 53 ـ هرگونه تغییردرمشخصات فنی (بند ج ماده 50) فرستنده‌های رادیوآماتوری، بدون کسب اجازه قبلی از وزارت پست و تلگراف و تلفن ممنوع است. دارندگان پروانه رادیوآماتوری موظفند، هرگونه تغییرات حاصله، در نام و نشانی خود و ایستگاه رادیوآماتوری و آنتن را به وزارت پست و تلگراف و تلفن اطلاع دهند.
ماده 54 ـ در صورت لغو یا تجدید پروانه رادیوآماتوری، نسخه اصلی آن بایستی بوزارت پست و تلگراف و تلفن مسترد گردد.
ماده 55 ـ پروانه رادیوآماتوری و حقوق ناشیه از آن جزاً و کلاً غیر قابل انتقال است.
ماده 56 ـ دارندگان فرستنده رادیوآماتوری، در صورت انصراف یا عدم استفاده از آن میتوانند مراتب را به وزارت پست و تلگراف و تلفن اطلاع دهند تا نسبت به پلمپ آن اقدام گردد.
فصل چهارم ـ شرایط فنی ایستگاه رادیوآماتوری
ماده 57 ـ رادیوآماتورموظف است فرستنده خود را قبل از بکار انداختن، روی فرکانس مجازرادیوآماتوری، تنظیم و ثبات فرکانس کار آنرا آزمایش کند و برابر‌دستورالعمل‌های فنی، مراقبت نماید که تغییر فرکانس از حد مجاز تجاوز ننماید.
ماده 58 ـ پیامها باید در باند فرکانس مجاز آماتوری و با قدرت پخش و نوع پخش مندرجه، در مشخصات فنی ایستگاه رادیوآماتوری مخابره گردد.
ماده 59 ـ در مواقع اضطراری و مخابره پیامهای امدادطلبانه، سایر رادیوآماتورها مجاز نیستند روی فرکانس پیامهای اضطراری، پیام مبادله نماید.
ماده 60 ـ رادیوآماتور نباید در حین مبادله پیام، توسط ایستگاههای دیگر، روی فرکانس کار آنها وارد شود و همچنین در صورت مشاهده هرگونه تداخل، از طرف‌ایستگاههای غیرآماتوری بایستی بلافاصله مخابره روی آن فرکانس را قطع نماید و در اینگونه موارد رادیوآماتور، موظف است مراتب را سریعاً با مدیریت امورفرکانس و روابط بین‌الملل وزارت پست و تلگراف و تلفن گزارش نماید.
ماده 61 ـ هر ایستگاه رادیوآماتوری، باید ترتیبات لازم جهت جلوگیری از انتشار ناخواسته شامل، انتشار خارج از باند HIISSION OUT - OF - BAND و‌انتشار اضافی SPURIOUS که خود مشتمل بر انتشار هارمونیک، انتشار پارازیتیک، حاصلضرب‌های اینتر مدولاسیون و حاصل ضرب‌های تبدیل فرکانس است درحد بالاتر از سطح مجاز را بدهد.
ماده 62 ـ آنتنهای منصوبه در هر ایستگاه آماتوری، باید با مشخصات فنی مندرجه در مشخصات فنی ایستگاه رادیوآماتوری تطبیق نماید و از اتصال آنها به شبکه برق و خطوط ارتباطی جلوگیری شود.
ماده 63 ـ حداکثر ارتفاع آنتنها 600 متر و برای آنتنهایی که بفاصله کمتر از نیم کیلومتر از یک فرودگاه مستقر گردیده است نباید از 15 متر تجاوز نماید.
ماده 64 ـ مخارج تغییر محل دستگاههای رادیوآماتوری ، در صورت احتمال ایجاد خطر یا مزاحمت برای سایر دستگاههای مخابراتی، مثل، انواع گیرنده‌های صوتی و تصویری و غیره و همچنین تحصیل اجازه برای نصب آنتنها و یا عبوردادن سیم ازروی ساختمان‌های متعلق به اشخاص، بعهده دارندگان پروانه آماتوری میباشد.
ماده 65 ـ ورود هر نوع دستگاههای فرستنده و گیرنده رادیوآماتوری بکشور یا خروج آنها از کشور و یا هر نوع نقل و انتقال و فروش آنها به سایر رادیوآماتورهای مجاز باید با کسب اجازه قبلی از وزارت پست و تلگراف و تلفن ـ مدیریت امور فرکانس و روابط بین‌الملل انجام گیرد.
فصل پنجم ـ مقررات ایستگاهها
ماده 66 ـ هر رادیوآماتور بوسیله یک معرف یا علامت خطاب (CALLSION) که از طرف وزارت پست و تلگراف و تلفن تعیین خواهد شد، مشخص میگردد و آماتورها موظف هستند که، قبل و بعد از ارسال هر پیام، معرف خود را مخابره نمایند. معرف ایستگاه بایستی حداقل ده دقیقه یکبار در زمان ارسال پیام تکرار شود.
ماده 67 ـ سرعت مخابره معرف در مخابرات مورس، بین 5 تا 20 کلمه در دقیقه میباشد.
ماده 68 ـ ارسال پیام بصورت رمز، کنایه و یا حاوی اطلاعات محرمانه، همچنین بکار بردن دستگاه رمزکننده برای کلیه ایستگاههای رادیوآماتوری، ممنوع میباشد.
تبصره - بدیهی است استفاده از کدهای متداول رادیوآماتوری، برای آماتورها مجاز میباشد.
ماده 69 ـ پیامهای رادیوآماتوری، بایستی از موضوع فعالیت رادیوآماتوری (مندرج در ماده 34) خارج نباشد، مگر در موارد اضطراری، جهت نجات از خطر سیل‌و زلزله و یا حوادث مشابه آن که، بطور رایگان انجام خواهد گرفت.
ماده 70 ـ ایستگاههای رادیوآماتوری، نباید در جهت و برای تبلیغ و نشر عمومی و پخش اخبار وآگهی تبلیغات سیاسی، اجتماعی، تجاری و غیره بکار رود،همچنین استفاده از ایستگاه برای بهره‌برداری عمومی ممنوع میباشد.
ماده 71 ـ ایستگاههای رادیوآماتوری، مجاز نیستند پیام هائی بصورت بخشنامه عمومی برای سایر رادیوآماتورها ارسال نمایند و پیامها باید، فقط خطاب به‌یک و یا چند ایستگاه رادیوآماتوری طرف ارتباط باشد.
ماده 72 ـ بکار بردن صفحات و یا نوارهای پر شده غیرمستهجن و غیر محرک برای آزمایش و معرفی ایستگاههای رادیوآماتوری آزاد بوده ولی برای استفاده‌های تفریحی مجاز نمیباشد.
ماده 73 ـ وزارت پست و تلگراف و تلفن میتواند در صورت نیاز مؤسسات آموزش و یا انجمنهای غیرانتفاعی، مجوز فعالیتهای آموزشی رادیوآماتوری در‌باندهای رادیوآماتوری را بنام اشخاص صادر نماید. اشخاص مذکور بایستی دارای پروانه رادیوآماتوری باشند.
تبصره - تأسیس یا تشکیل هرنوع دوره یا کلاس یا آموزشگاه، برای آموزش فن رادیوآماتوری، علاوه بر اجازه مقامات ذیصلاح موکول بکسب اجازه قبلی از‌وزارت پست و تلگراف و تلفن نیزمیباشد.
ماده 74 ـ رادیوآماتورها باید اصل و یا فتوکپی پروانه رادیوآماتوری و پروانه تأسیس ایستگاه رادیوآماتوری خود را در ایستگاه رادیوآماتوری نصب نمایند.
مسئولیتها
ماده 75 ـ رعایت مقررات عمومی داخلی و بین‌المللی رادیوئی، برای تمام دارندگان پروانه رادیوآماتوری الزامی است.
ماده 76 ـ دارندگان پروانه رادیوآماتوری، مجاز نیستند دستگاههای بیسیم موجود در ایستگاه خود را، در دسترس اشخاص که دارای پروانه رادیوآماتوری نمیباشند قرار دهند.
ماده 77 ـ دارندگان پروانه رادیوآماتوری، مجاز نیستند پیامهائی که مربوط به آنها نمیباشد از ایستگاه خود دریافت نمایند و اگر چنین پیامهائی دریافت شد به‌هیچ وجه نباید متن یا رئوس مطالب آنرا جزاً یا کلاً بکسی جز مقامات رسمی دولتی فاش نموده و یا از روی آنها نسخه برداری نمایند.
ماده 78 ـ تماس ایستگاههای رادیوآماتوری به ایستگاههای غیرآماتوری ممنوع میباشد مگر در حوادث غیرمترقبه همچون سیل و زلزله و .... بمنظور امداد و‌نجات جان افراد.
ماده 79 ـ هر ایستگاه رادیوآماتوری بایستی دارای دفتر گزارش روزانه بصورت مجلد (نه بصورت اوراق جداگانه) باشد که در آن اطلاعات لازم در مورد کلیه ارتباطات آن ایستگاه، که حداقل شامل تاریخ و ساعت برقراری ارتباط، باند فرکانس و مشخصات طرف تماس، توسط رادیوآماتور بطور مرتب ثبت و امضاء گردیده و همواره برای بازرسی آماده باشد، دفتر گزارش روزانه قبل از استفاده در مرکز وسیله اداره کل امور فرکانس و روابط بین‌الملل و در شهرستانها، وسیله ادارات مخابرات محل برگ شماری و ممهور خواهد شد.
ماده 80 ـ دفتر گزارش ایستگاه، باید لااقل برای مدت یکسال نگهداری شده، مطالب مندرج در آن بدون قلم خوردگی و کاملاً خوانا باشد.
ماده 81 ـ رادیوآماتورها موظف هستند، در صورت مشاهده تخلف از مقررات این آئین‌نامه موارد آن را به مدیریت امور فرکانس و روابط بین‌الملل مربوطه اطلاع داده، متخلف را معرفی نمایند.
ماده 82 ـ رادیوآماتورها در صورت علاقه به شرکت در برگزاری فعالیتهای دسته جمعی یا مراسم خاص رادیوآماتوری باید قبلاً از مدیریت امور فرکانس و روابط بین‌الملل مجوز لازم را کسب نمایند.
میرحسین موسوی – نخست وزیر