آئیننامه شماره 22 ذخائر فنی مؤسسات بیمه


مصوب 1367,08,11با اصلاحات و الحاقات بعدی

با توجه به تبصره یک ماده 109 قانون مالیاتهای مستقیم مصوب اسفندماه سال 1366، شورایعالی بیمه در اجرای ماده 61 قانون تأسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه‌گری، آئیننامه ذخائر فنی موسسات بیمه را در 13 ماده و 2 تبصره بشرح زیر در جلسه مورخ 11 /8/ 1367 مورد موافقت قرار داد.

آئیننامه ذخائر فنی مؤسسات بیمه:

فصل اول - کلیات

ماده 1- مؤسسات بیمه مکلفند برای انجام تمام تعهداتی که بموجب قراردادهای بیمه مستقیم و قراردادهای بیمه اتکائی بعهده گرفته اند، ذخائر فنی زیر را براساس ضوابط مقرر از طرف شورایعالی بیمه نگهداری و در ستون بدهی ترازنامه خود ثبت نمایند.

الف- در بیمه‌های زندگی:

1- ذخیره ریاضی برای پرداخت سرمایه ها و مستمریها.

2- ذخیره مشارکت بیمه‌گذاران در منافع برای پرداخت سهمی ‌از منافع حاصله به بیمه‌گذاران.

3- ذخیره فنی تکمیلی برای تقویت سایر ذخائر فنی بیمه‌های زندگی و تضمین تعهدات مؤسسات بیمه.

4- ذخائر فنی بیمه عمر زمانی.

ب- در بیمه‌های غیر زندگی:

1- ذخیره حق بیمه برای خطرات جاری.

2- ذخیره خسارات معوق برای پرداخت خساراتیکه اعلام شده و در دست رسیدگی است.

3- ذخیره برگشت حق بیمه برای استرداد حق بیمه به علت فسخ یا ابطال یا تقلیل حق بیمه بعد از دوره مالی.

4- ذخیره ریاضی برای پرداخت مستمریها.

5- ذخیره مشارکت بیمه‌گذاران در منافع برای پرداخت سهمی‌از منافع حاصله به بیمه‌گذاران.

6- ذخیره فنی تکمیلی برای تقویت سایر ذخائر فنی بیمه‌های غیرزندگی و تضمین تعهدات مؤسسات بیمه.

ماده 2- مؤسسات بیمه موظفند در موقع تنظیم حساب سود و زیان و ترازنامه سال مالی 1368، ذخائر فنی سال 1368 را طبق مقررات این آئیننامه محاسبه و به بدهکار حساب سود و زیان و بستانکار حساب ذخائر فنی منظور دارند و در موقع تنظیم حساب سود و زیان و ترازنامه سالهای بعد، هر سال ذخائر فنی آخر سال مالی قبل را به بستانکار حساب سود و زیان سال مالی منتقل و ذخائر فنی آخر سال مالی را به بدهکار حساب سود و زیان همان سال منظور نمایند.

فصل دوم - ذخائر فنی بیمه‌های زندگی

ماده 3- ذخیره ریاضی بیمه‌های زندگی عبارت است از تفاوت بین ارزش فعلی تعهدات بیمه‌گر (اعم از سرمایه و مستمری) و ارزش فعلی تعهدات بیمه‌گذاران با رعایت مبانی فنی مورد استفاده در محاسبه حق بیمه که نسبت به سهم نگهداری مؤسسه بیمه محاسبه میشود.

ماده 4- ذخیره مشارکت در منافع بیمه‌های زندگی عبارت است از درصدی از منافع حاصل از معاملات بیمه‌های زندگی و سرمایه‌گذاری ذخائر فنی آن که بموجب شرایط قراردادهای بیمه‌های زندگی باید بین بیمه‌گذاران بیمه‌های زندگی تقسیم شود. سهم بیمه‌گذاران در منافع اعم از اینکه در پایان هر سال مالی یا سالهای بعد قابل تقسیم باشد باید در این ذخیره منظور شود.

ماده 5- ذخائر فنی بیمه‌های عمر زمانی براساس مبانی تعیین شده برای بیمه‌های غیر زندگی (بغیر از بیمه‌های اتومبیل) موضوع فصل سوم این آئیننامه محاسبه و در حسابها منظور خواهد شد.

ماده 6- ذخیره فنی تکمیلی در بیمه‌های زندگی عبارت است از حاصل جمع اقلام زیر:
الف- 7%حق بیمه‌های سال پس از کسر حق بیمه‌های اتکائی واگذاری.
ب- ذخیره فنی تکمیلی که از سال قبل منتقل شده است.

فصل سوم - ذخائر فنی بیمه‌های غیر زندگی

ماده 7- ذخیره حق بیمه برای خطرات جاری در بیمه‌های غیر زندگی که عبارت است از حق بیمه‌های مربوط به فاصله زمانی بین تاریخ ترازنامه تا انقضاء مدت قراردادهای بیمه بترتیب زیر محاسبه میشود:
- برای بیمه‌های اتومبیل (بدنه و شخص ثالث): 45% حق بیمه بیمه‌نامه‌های صادره ظرف سال پس از کسر حق بیمه اتکائی واگذاری.
- برای سایر بیمه‌ها: 40% حق بیمه بیمه‌نامه‌های صادره ظرف سال پس از کسر حق بیمه اتکائی واگذاری.

تبصره - در مورد اولین سال فعالیت موسسات بیمه در ایران برای هر یک از ماههای قبل از شروع فعالیت 5/3% حق بیمه بیمه‌نامه‌های صادره ظرف سال مذکور پس از کسر حق بیمه اتکائی واگذاری به نصابهای مندرج در ماده فوق اضافه میشود. هرگاه مؤسسه بیمه در نیمه دوم ماه شروع به فعالیت کرده باشد ماه مزبور جزو ماههای فعالیت محسوب نمیگردد.

ماده 8- ذخیره خسارات معوق در بیمه‌های غیر زندگی عبارت است از جمع برآورد خسارات اعلام شده در دست رسیدگی در آخر سال مالی پس از کسر سهم بیمه‌گر اتکائی.

ماده 9- ذخیره برگشت حق بیمه در بیمه‌های غیر زندگی عبارت است از 50% نسبت حق‌بیمه‌های برگشتی به کل حق بیمه در سه سال مالی قبل ضربدر حق بیمه سال مالی جاری پس از کسر حق بیمه اتکائی.

ماده 10- ذخیره ریاضی در بیمه‌های غیر زندگی برای پرداخت مستمریهائی که قطعی شده عبارت است از ارزش فعلی تعهدات بیمه‌گر پس از کسر سهم بیمه‌گر اتکائی.

ماده 11- ذخیره مشارکت در منافع بیمه‌های غیر زندگی عبارت است از درصدی از منافع حاصل از هر یک از قراردادهای بیمه که بموجب شرایط قرارداد قابل پرداخت به بیمه‌گذاران باشد.

ماده 12(منسوخه 20/12/1369)- ذخیره فنی تکمیلی در بیمه‌های غیر زندگی، باستثنای " بیمه‌های خطر جنگ که نسبت به آنها اتکائی واگذاری بخارج از کشور صورت نگیرد عبارت است از حاصل جمع اقلام زیر:
الف- %10 حق بیمه‌های سال پس از کسر حق بیمه‌های اتکائی واگذاری.
ب- ذخیره فنی تکمیلی که از سال قبل منتقل شده است

ماده 12 مکرر- ذخیره فنی تکمیلی در بیمه‌های خطرات جنگ که نسبت به آنها اتکائی واگذاری بخارج از کشور صورت نگیرد عبارت است از حاصل جمع اقلام ردیف الف پس از کسر اقلام ردیف ب بشرح زیر:
الف- حق بیمه سال پس از کسر حق بیمه اتکائی واگذاری داخلی به اضافه ذخیره فنی تکمیلی موضوع همین ماده و سایر ذخائر فنی مربوطه که از سال قبل منتقل شده اند.
ب- حاصل جمع ذخائر فنی مربوط سال مالی مورد نظر (بدون در نظر گرفتن ذخیره فنی تکمیلی) و خسارت مربوطه پس از کسر سهم اتکائی داخلی.

تبصره - در هر مورد که ذخیره فنی تکمیلی موضوع ماده 12 مکرر در خصوص بیمه‌های خطرات جنگ که نسبت به آنها اتکائی واگذاری بخارج از کشور صورت نمیگیرد، کمتر از میزان ذخیره فنی تکمیلی به ماخذ مقرر در ماده 12 گردد، میزان ذخیره فنی تکمیلی به ماخذ مقرر در ماده 12 محاسبه خواهد شد.

فصل چهارم ذ- ذخائر فنی بیمه‌های اتکائی قبولی

ماده 13- ذخائر فنی معاملات بیمه اتکائی قبولی با رعایت قواعد مقرر در مواد قبلی این آئیننامه و بموجب شرایط قراردادها و توافقهای اتکائی محاسبه میشود.
این آئیننامه از تاریخ اجرای قانون مالیاتهای مستقیم مصوب مورخ 3 /12/ 1366 جایگزین آئیننامه شماره 10 مصوب مورخ 9/ 2 /1353 و مکملهای 1 /10 و 2 /10 آن میگردد.

فصل پنجم (منسوخه 20/12/1369): ذخیره فنی خطرات حوادث طبیعی

ماده 14(منسوخه 20/12/1369)- ذخیره فنی خطرات حوادث طبیعی عبارت است از حاصل جمع اقلام زیر:
الف- 5/2% کلیه حق بیمه‌های سال پس از کسر حق بیمه‌های اتکائی واگذاری
ب- ذخیره فنی تکمیلی حوادث طبیعی که از سال قبل منتقل شده است