پونه پیل‌رام، یک فعال حوزه زنان در خوزستان با انتقاد از درخواست ثبت آیین فصل و خون‌بس در فهرست میراث معنوی کشور اظهار داشت: ثبت این آیین در میراث فرهنگی کشور بازتولید خشونت علیه زنان است.

 

156677059.jpg (49 KB)

 

پونه پیل‌رام رییس سابق کمیسیون زنان فرمانداری اهواز شامگاه سه شنبه در برنامه زنده اینستاگرامی موسسه مردم نهاد آوای زنان ریحانه اهواز با عنوان  بررسی درخواست ثبت ملی خون‌بس، در رابطه با این موضوع بیان کرد: در رسم فصل و خون بس قتلی از سوی مردان یک طایفه اتفاق می افتد و برای اینکه قتل‌ها خاتمه پیدا کند، زن یا زنانی را به خانواده قاتل به عنوان خون‌بس می‌دهند. به این معنی که برای پایان دادن به نزاع، یک زن بدون هیچگونه دخالتی در یک قتل، غرامت آن را به عهده می‌گیرد، یعنی سازشی صورت می‌گیرد و زن در آن معامله می‌شود، زن را در حالی که از اتفاق بی‌خبر بوده به عقد مردی از خانواده مقتول درمی‌آوردند که شاید او هم مخالف باشد.

وی ادامه داد: فلسفه دادن زن، در خون‌بس تحقیر خانواده قاتل است که هدف از اجرای آن زاد و ولد زن است تا 2 طایفه به هم وصل شوند، ضمن اینکه به گفته برخی زنان خون‌بس ،حتی بچه‌ای که در این ازدواج به دنیا می‌آید با القاب زشتی نامیده می‌شود. افرادی که ثبت آیین فصل و خون بس را مطرح می‌کنند، اطلاعی از مسائل زیستی زن خون‌بس ندارند و به نظر می‌رسد خیرخواهانه تمایل دارند برای معضل اجتماعی که کمتر قابل حل بوده، راه حلی پیدا کنند اما در بهترین حالت این به ذهن می‌آید که این افراد در انجام وظایف خودشان ساز و کارهای قانونی برای برطرف کردن معضلات را ندارد که دست به دامان آیین‌هایی شدند که سنت‌های ایستا بوده و در 100 سال گذشته پویایی نداشتند.

پیل‌رام اضافه کرد: برخی‌ها می‌گویند اصلا ما با زن کاری نداریم و می‌خواهیم سنت حسنه بخشش را احیا کنیم، این در حالیست که در روانشناسی، هر کس مسئول کار اشتباه خودش است، قانون نیز می‌گوید هر اتفاقی منجر به قتل شود مجازات یکسانی در کشور دارد، نمی‌شود در خوزستان یک طور و در سایر استان‌ها جور دیگری رفتار شود. برخی هنوز به صورت خون‌بس زندگی می‌کنند، در خیلی از روستاها زنان تحت سنت‌های بی‌ریشه قرار می‌گیرند بنابراین نه تنها باید صدای آنها باشیم بلکه باید اطمینان کنیم که قانون به نفع زنان نوشته می‌شود. ثبت آیین خون‌بس و فصل، نه تنها بازتولید خشونت علیه زنان بلکه تایید خشونت علیه زنان است؛ زیرا اگر بالاترین خشونت علیه زنان را رسمی کنید و به آن وجه مثبت بدهید قطعا باعث بازتولید آن می‌شود.

لازم به ذکر است خوزستان پنجمین استانی است که از سال 89 تاکنون درخواست ثبت آیین خون‌بس را در فهرست آثار ناملموس مطرح کرده است. آخرین بار کهگیلویه و بویراحمد ثبت این آیین را درخواست کرده بود که سازمان میراث فرهنگی به دلیل ضدیت با حقوق‌ بشر و نادیده گرفتن حقوق زنان آن را رد کرده بود. اخیرا نیز تعدادی از زنان خوزستانی با راه اندازی هشتگ  #من_فصلیه_نمیشوم و #من_خون‌بس_نمیشوم در فضای مجازی نسبت به ثبت رسم فصل و خون‌بس در فهرست میراث معنوی اعتراض کرده‌اند./ ایرنا